Column Patty Brard
03/09/2014
Na 15 jaar komt er een einde aan Life 4 You. Geen gezellige zondagmiddag meer met de meest losse livepresentatoren van de Nederlandse televisie. Bij Carlo en Irene voel je je altijd welkom. Zoals het op televisie overkomt, zo is de sfeer in de studio exact. Door de interactie met het publiek weet het duo als geen ander de kijker het gevoel te geven dat ze erbij zijn. Maar de koek is op.
Het duo kwam vorig seizoen al met een jubileumaflevering die voor Irene als hoogtepunt van de show voelde. En het is beter om op hoogtepunten te stoppen. Carlo vindt het moeilijker afscheid nemen, omdat nooit zeker is dat hij weer met zussie Irene aan een tafel komt te zitten. Maar als je al 15 jaar niet meer thuis bent geweest op zondag omdat je altijd aan het werk bent, snap ik wel dat het lolletje eraf is. Irene’s kinderen gaan bijna het huis uit en weten niet beter dan dat moeders er zondag NOOIT is. Als ik mezelf dan zie op zondag, met alle luiken dicht, zodat iedereen weet dat ik voor NIEMAND opendoe, boodschappen in de ijskast, lekker bubbelen in bad en daarna in de verse pyjama Life 4 You op, snap ik dat Irene dat ook weleens zou willen. De laatste paar keer dat ik te gast was bij Life 4 You voelde ik dat ook wel aan haar. De interviews werden sneller afgewerkt, af en toe een beetje bitsig en diepe zuchten achter de schermen. Een beetje wat ik heb als ik het weekend moet optreden na een week werken. Nooit een moment voor jezelf. Afscheid nemen is moeilijk, meestal wordt dat voor je gedaan door de zender. Ik mis mijn ex-collega Viktor Brand nog steeds, dat was toch een beetje mijn televisie-echtgenoot. Heb er wel lieve collega’s voor teruggekregen, maar inderdaad, Viktor en ik zijn nooit meer achter één tafel terecht gekomen.
En wat moeten we nou op zondagmiddag, komt er wat voor in de plaats? Misschien een leuk middagprogramma met Nance, die net onder contract genomen is door RTL? Voorlopig ga ik zondag waarschijnlijk voor de laatste keer mijn vrije dag opofferen om te gast te zijn bij Carlo en Irene. De enige goede reden om op zondag de luiken open te houden.