Column Patty Brard

28/04/2016

Hoe is het mogelijk dat je hardop bulderend van de lach in je eentje een televisieprogramma kan kijken? Zo hard lachend, dat Antoine verontrust naar beneden kwam om te vragen of alles wel goed met me ging. Na één aflevering Geer En Goor Zoeken Een Hobby durf ik gerust al te stellen dat het olijke duo zichzelf ongekend gaat overtreffen met deze serie. Ze nemen je mee in een rollercoaster van emoties zoals nooit tevoren. Op een gegeven moment betrapte ik mezelf erop dat ik met tranen in mijn ogen niet meer wist of ik zat te huilen of te lachen, of allebei tegelijk.

Vaak hebben mensen de irritante gewoonte om met oudere mensen te communiceren alsof het  kinderen zijn. Meestal praten ze dan ook heel hard, alsof iedere ouder doof is. Geer en Goor doen dat anders. Aan een oude vrouw die haar benen heeft verloren, wordt zonder gene gevraagd of ze een broodje beenham wil of liever kippenpoten. De vrouw giert het uit van de lach, Geer buldert mee, net zo hard als ik dat ook kan, en Goor stopt niet met de waterval van oneliners. Je voelt dat de vrouw het fijn vindt dat haar situatie eens gerelativeerd wordt middels snoeiharde humor. Haar situatie is natuurlijk vreselijk, maar je verandert er niets aan door haar vol meelij te benaderen. Haar ontwapenende blije blik toen ze te horen kreeg dat ze nog één keer mee mocht rijden op een aangepaste motor – motorrijden was ooit haar grote hobby – zal voor altijd op mijn netvlies blijven staan. Wat een lieverd! Hoe vreselijk dat dit een van die talloze ouderen is die wegkwijnen van eenzaamheid in òns Nederland. En hoe fantastisch is het dan dat Geer en Goor aandacht vragen voor dit schrijnende probleem en door de combinatie van heel veel humor en inhoud zo’n massaal publiek weten te bereiken. Eerder zorgden ze al voor talloze aanmeldingen voor vrijwilligers voor het ouderenfonds, nu zien we ook daadwerkelijk wat die vrijwilligers doen! Overigens, Geer En Goor Zoeken Een Hobby is niet normaal mooi gedraaid en gemonteerd. Kosten noch moeite zijn gespaard om dit programma tot een succes te maken. Met het kwijl uit mijn mond heb ik naar de trailer van de mannen gekeken. Als je weet hoe wij bij Bonje Met De Buren bij slecht weer soms met 10 man als natte sardientjes in een blik gepropt worden, is het bijna jaloersmakend. Maar het gaat uiteindelijk om de inhoud en die is dik in orde. Ook bij Bonje Met De Buren trouwens…