Column Patty Brard
20/07/2016
Al 26 seizoenen is Goede Tijden, Slechte Tijden elke avond om 8 uur een niet meer weg te denken fenomeen in vele Nederlandse huiskamers. En voor elke zomerstop is het de doorgaans loeispannende cliffhanger die de verhaallijn over de vakanties heen moet tillen een veelbesproken gebeurtenis, die dan ook altijd goed gepromoot wordt middels voorstukjes. Dit jaar waren er zoveel promo’s uitgezonden dat de explosie van de caravan niet echt een verrassing was. Wie de klap overleefd heeft, blijft natuurlijk wel spannend. Normaal kunnen we daar een paar maanden over speculeren en even rustig bijkomen met het programma Ik Kom Bij Je Eten, maar dit jaar moesten we van Meerdijk gelijk verhuizen naar Utrecht, naar de perikelen van een aantal jongeren in de van GTST afgeleide soap Nieuwe Tijden.
Nieuwe Tijden speelt zich af in een studentenhuis met allemaal knappe jonge types, die een vergelijk met de Amerikaanse serie Friends bijna onvermijdelijk maakt. De promo’s hadden een topsfeer. Lekker swingend liedje, los camerawerk in een veelbelovende scène van een gezellige zoektocht naar de afstandsbediening op de bank door de hoofdrolspelers. Ik was meteen fan.
We zijn nu een paar weken verder en ik moet mijn enthousiasme bijstellen. De mooie jongelui in Nieuwe Tijden blijven mij helaas niet boeien. Alleen mooi zijn blijkt wederom niet genoeg. En mooi zijn en een probleem hebben ook niet. ’Ik ben een hunk, ik train want ik ben eigenlijk onzeker en daarom ga ik aan de pillen’, is wat mij betreft een gegeven en geen verhaallijn. Wat doen deze jongeren met hun leven, waar werken ze aan, behalve dat ze met elkaar bekvechten? Het is niet positief, zoals bij de zes karakters uit Friends. Bovendien, niet geheel onbelangrijk, worden de personages in Friends gespeeld door mensen die wel eerst hebben leren acteren. Ik snap best dat de makers van GTST hetzelfde publiek aan hebben willen spreken met Nieuwe Tijden, zodat ze na de zomerstop diezelfde kijkers naar het Videolandkanaal van RTL kunnen lokken, maar met deze kwaliteit heb ik daar een heel hard hoofd in. Als fervent GTST-kijker kan ik niet wachten tot de zomer voorbij is en ik weer lekker kan kijken naar Sjoerd die voor zijn kind vecht en niet meer aan de drugs gaat, hoe het gaat met het huwelijk van Nina en Bing en of Sacha Kramer de klap overleeft. Bovendien kan ik niet wachten tot Ferry Doedens weer zijn opwachting maakt in Meerdijk, waar hij hoort!