Column Patty Brard

11/08/2016

Ze zeggen wel dat als je iets heel graag wilt, je je wens hardop moet uitspreken en dat het universum er dan voor zorgt dat het uitkomt. Nou laat het universum best weleens op zich wachten, maar deze keer was ie razendsnel. Ik logeer in de buurt van Santa Gertrudis, in het noorden van Ibiza, waar je een koud canaatje (biertje) en een pan con tomate met een jamon iberico nog op een terrasje met te lage krukjes tussen de voetballende kindjes kunt bestellen. Ergens daar moest toch wel een huisje voor ons vrij zijn? Een finca met open haard, een zwembad en een apart kantoor voor Antoine.

Je vraagt nogal wat midden in augustus, maar ik sprak het universum lief en hardop toe met mijn handen gevouwen. Ik heb al zes makelaars gesproken, die me allemaal vertelden dat er in augustus geen huizen getoond kunnen worden omdat alles verhuurd is. Heb zelfs willekeurig aangebeld en op internet naar koopwoningen gezocht, waar ik overprijsde halve krotten met overenthousiaste verkopers aantrof. We besluiten dat voorlopig huren toch het beste is, je weet nooit hoe het uiteindelijk loopt. Stiekem praat ik nogmaals met het universum: finca, Ibizastijl, zwembad, om en nabij Gertrudis, San Lorenzo of San Miguel.

Twee dagen later op een bbq raakt Antoine met een superaardige Nederlandse vrouw in gesprek die we eerder ontmoet hebben via vrienden waar wij altijd logeren. Zij en haar gezin wonen tussen San Lorenzo en San Miguel en willen dichter bij de school van hun kinderen gaan wonen in Gertrudis. Lekker de jongens op de fiets naar school en voetballen, en dus vraagt ze: ’Is ons huis niets voor jullie? ’Eeeeeeeh……jaaa! Drie slaapkamers, twee badkamers, woonkamer rond grote open haard, grote veranda, zwembad EN een apart kantoor! In september wordt alles gewit en per 1 oktober is het huis klaar voor de verhuur. Wij zijn meteen gaan kijken, op slag verliefd geraakt, er worden nog wat kleine aanpassingen gemaakt door architect Antoine zelve en mij rest niets anders te zeggen dan dat een wonder geschied is. Ik heb nog heel augustus werkvrij (op een paar data na), dus dat wordt inpakken. Per 1 oktober krijgen we de sleutel. Het servies dat ik in Altea kocht voor in Amstelveen, blijft vast op Ibiza. Ik vrees namelijk dat Amstelveen  plaats gaat maken voor een appartement op de Zuidas. Het universum kan wel eens sneller met oplossingen komen dan je verwacht!