Column Patty Brard

14/12/2016

Het is geen geheim dat de relaties binnen mijn familie behoorlijk verstoord zijn. Ik ga verder niet in op het hoe en waarom, ook omdat ik het soms zelf allemaal niet meer kan volgen. Zo gaat dat vaak met ruzies, naarmate de tijd verstrijkt weet men soms niet eens meer waar het over ging en wordt de kloof steeds moeilijker te overbruggen.

Rond de kerstdagen word ik daar altijd heel verdrietig van. Dit jaar word ik er door mijn werk keihard op gewezen dat ruzie maken eigenlijk belachelijk is en zonde van de tijd. Ik zit in de opnames van SBS6 Sterren Surprise, waarin we mensen in het zonnetje zetten. Eenzame ouderen de dag van hun leven bezorgen of vrijwilligers die altijd klaar staan voor die ouderen in de spotlights zetten. Wat een voldoening geeft dat! Wisten jullie dat één op de vier ouderen maar één keer in de maand sociaal contact heeft? Ik schrok daar echt van. Vandaar dat het Ouderenfonds de Zilverlijn in het leven heeft geroepen om een luisterend oor te bieden aan de eenzame oudere die dat nodig heeft. Ook in mijn omgeving zie ik veel eenzaamheid. Zo overleed onlangs de vader van een goede vriend en bleek zijn moeder dementerend. Ze was niet in staat haar leven alleen in hun huis voort te zetten en zit inmiddels tijdelijk in een verzorgingstehuis. En wat wil het lot? Ze is daar vriendinnen geworden met ene mevrouw Brard. Het blijkt mijn tante Zus van 94, de weduwe van de jongste broer van mijn vader. Deze week ga ik samen met deze vriend op familiebezoek. Tot nu toe zat tante Zus er moederziel alleen. Ze heeft al jaren geen contact met mijn ouders. Ik vind dat zo gek. Waarom is iedereen toch niet wat liever voor elkaar? Al vele malen heb ik mijn familie mediation voorgesteld en hebben mensen uit mijn omgeving liefdevolle interventie voorgesteld. Tevergeefs. Daarom heb ik diep respect voor mijn lieve moedertje, die hier een paar maanden geleden onverwacht voor de deur stond met mijn broer. Zij had maar één boodschap: dat zij van al haar kinderen evenveel houdt en iedereen wil zien. Dat willen wij ook graag, maar daar is niet iedereen het mee eens. En daarom, lieve dappere moeder, laat ik langs deze weg weten dat wij je ook missen en heel erg veel van je houden. Ik zal de groeten aan tante Zus doen!