Column Patty Brard

11/10/2017

Neeeeeheeee, ik wil geen cameraploegen over de vloer in Ibiza! Voor Dave Roelvink maakte ik een uitzondering omdat RTL5 er voor mij was toen ik een stop bij SBS had en ik daar alle vrijheid krijg om een programma te màken, in plaats van: ’Kun je even van daar naar daar lopen en even dat en dat zeggen?’

Het programma met Dave die in de spiritualiteit gaat op Ibiza is enig geworden, let maar op! Nu wilde Chantal komen blijven slapen. Ik heb het druk zat, reis heen en weer tussen leuk werk in Nederland en rust op de berg hier. Bovendien ben ik niet gek op cameraploegen over de vloer, want hoe lief ze ook zijn, je kan ze moeilijk zonder koffie, thee en limonade laten zitten. Maar geduwd door vrienden uit het vak en vriendinnen die Chantal’s programma altijd kijken, heb ik, standvastig als ik ben, tòch toegegeven. Boodschappen gehaald, terrassen schoongespoten, bloemen neergezet en de tipi in orde gemaakt.

En daar was Chantalleke twee weken geleden en wat heb ik daar géén spijt van gehad. Integendeel. Ik had altijd het idee dat Chantal een koele kikker was, met een vooral cynisch gevoel voor humor. Ik heb weleens een column over haar blad en platform &C geschreven, waarin ik zei dat ik daar zo weinig van haarzelf in terugzag terwijl ik dát juist zo interessant zou vinden.

Maar ik heb er een nieuwe showbizzvriendin bij. Eerlijk, rustig, gezellig, dankbaar, lief, net als de ploeg waar ze al seizoenen mee draait. We waren vooral op elkaar aangewezen qua gesprekken, ook als de camera niet draaide. ’s Ochtends kwam ze in pyjama naast me zitten, zonder camera’s, en zei: ’Ik heb er eens over nagedacht vannacht, maar je dochter weet niet wat ze mist, ik heb in jou een engel ontmoet.’

Als mama’s hebben we zitten kletsen, over dat het haar leuk lijkt om naast haar James nog een meisje te hebben en wat de verschillen zijn tussen zoons en dochters, over liefde, over werk en over de stabiliteit die onze mannen ons brengen. Ik vind Chantal lief en vlieg binnenkort voor een shoot voor haar blad naar Nederland. En Chantal komt binnenkort met James een weekendje in de tipi logeren, zonder camera’s! Ze is een van de meest standvastige vrouwen die ik ken, zo stabiel dat haar moeder vroeger dacht dat ze een stofje miste. Ik denk dat haar moeder doelde op het stofje waar veel mediamensen te veel van hebben. Het nare stofje dat onrust, jaloezie en de ziekte van belangrijkheid creëert.