Column Patty Brard
19/09/2018
Nou heb ik toch al veel meegemaakt in televisieland, maar zoveel commotie rond een talkshowhost is echt nieuw. Hoe moet Twan Huys zich in godsnaam voelen na twee weken RTL Late Night, waar de beste stuurlui allemaal weer aan wal staan? Wat moet het heerlijk geweest zijn dat besloten werd de uitslag van The Voice Senior afgelopen vrijdag in Late Night bekend te maken, waardoor de kijkcijfers ongekende hoogten bereikten. Wat zal de verleiding groot zijn geweest voor Twan om een bepaalde vinger de lucht in te steken toen die cijfers bekend werden. Hoewel ik Twan daar te veel heer voor acht en bovendien realist genoeg om te weten dat de kans op dit soort slimme acties zich niet wekelijks voordoen, laat staan dagelijks. Maar toch, in de opbouw van Late Night kwam de uitslag van die finale als het cadeau uit de hemel waar men twee weken naar gezocht had. Bovendien bewees Twan wat mij betreft toch meer gezelligheid in huis te hebben dan wie dan ook vermoedde.
Nee, het is geen showbizzexpert en hij weet niet wat de vader van Borsato deed, maar hij is wel de interviewer die je graag op die plek ziet. Zijn vragen zijn kort en bondig, hij schuift zonder moeite van de ene gast naar de andere en houdt daarbij de touwtjes stevig in handen. Ik vind het nog iets te veel naar Pauw neigen, hoewel ik Twan meer gentleman vind dan Jeroen. Twan laat confrontaties vaak voor wat ze zijn, terwijl Jeroen ze graag bewust zelf creëert. Zet Gerard Joling tegenover Antoine Bodar en je krijgt zeker vuurwerk. Soms gaat dat opzoeken van de confrontatie overigens wel erg ver. Ik ben een keer te gast geweest bij Pauw toen hij over de rug van mij en mijn dochter dacht een explosie te kunnen creëren. Gelukkig is mijn lontje al lang niet meer zo kort als vroeger en is dat niet gelukt. Geforceerde confrontaties zijn smakeloos en zijn excuses achteraf net zo: ’Ik moest het vragen, Patty!’
Je móet natuurlijk helemaal niets vragen als je dat niet wilt, en zeker niet zo! Je wilt dan gewoon sensatie. Twan zou dat nooit doen. Daarentegen had Twan wel de motorcrossrijder die in een discussie over homoseksualiteit heel bot stelt dat wat hem betreft: ’Een vrouw bij een man hoort en klaar’, best wat harder mogen aanpakken op zo’n uitspraak, in plaats van alleen zijn verbazing te uiten. Maar die gast hoorde sowieso daar niet aan tafel en wij hoefden zijn motorgeronk niet twee keer te horen. Het is al met al dus nog even zoeken bij Late Night, maar ik twijfel absoluut niet aan het kunnen, en sinds kort ook niet meer aan de gezelligheid, van Twan. Het zou wellicht beter zijn om de opzet van het programma iets aan te passen, zoals mijn voormalige bazin Tina Nijkamp voorstelde, zodat we op de juiste plek de juiste lucht krijgen en het succes niet alleen afhankelijk is van de gasten die je scoort. De vijver waar iedereen in vist is in dit land nou eenmaal een kleine en dat betekent dat de redding van zo’n show rubrieken zijn, om balans te creëren. Een Luuk Ikink zou overigens heerlijk zijn naast Twan. Iemand die van showbizz en snelheid weet. Daar houden wij vrouwen toch van op de late avond!