Column Patty Brard
12/12/2018
Tygo Gernandt is van huis uit een begenadigd acteur die in 1996 bekendheid verwierf met zijn rol als Dennis Hulshof in de TROS-serie Fort Alpha. Na wat omzwervingen, via onder andere Goede Tijden, Slechte Tijden, won hij uiteindelijk zo’n felbegeerd Gouden Kalf voor zijn rol in de film Van God Los. Tygo is sindsdien niet meer van het witte doek weg te denken, maar doet ook de juiste uitjes als zichzelf in Wie is de Mol? en Ranking The Stars. Hij is uiteindelijk door zijn diversiteit een echte showbizzpersoonlijkheid geworden. De weg naar deze roem is echter niet helemaal gladjes verlopen. Tygo heeft jarenlang een cocaïneverslaving gehad omdat hij naar eigen zeggen door zijn bekendheid af en toe heel onzeker kon worden en middels de drugs de scherpe randjes eraf haalde. En toen kwam de gelegenheid om voor de EO een programma te presenteren: Tygo In De GHB. Natuurlijk wordt hij daarvoor gevraagd omdat hij een soort ’ervaringsdeskundige’ is, maar des te stoerder vind ik het dat hij dit programma-idee zo omarmd heeft. Want het gevolg van het maken van deze documentaire was natuurlijk dat zijn eigen drugsverleden weer belicht werd. Hij kon niet anders dan overal eerlijk op antwoorden, want als hij zelf niet eerlijk was, hoe kon hij dan verwachten dat de drugsgebruikers die hij met de camera volgt eerlijk zouden zijn?
Met de billen bloot dus ten behoeve van een documentaire over jeugd die aan de GHB zit, vooral op het platteland. GHB is namelijk gemakkelijk zelf te maken en kost weinig. GBL is het hoofdbestanddeel, een schoonmaakmiddel dat verkocht wordt voor zo’n 75 euro per liter. De andere ingrediënten zijn makkelijk te verkrijgen, online (pH teststrip) en bij bouwmarkten (gootsteenontstopper). Je krijgt er na inname een vrolijk gevoel van en ook enorme zin in seks, naar het schijnt. Als je er te veel van neemt, gaat de vrolijkheid over in slaap, die weer gevolgd kan worden door een urenlange coma. Het is niet te doseren en heel snel verslavend. Het aantal slachtoffers dat na gebruik van GHB op de Spoedeisende Hulp belandt, is in vijf jaar tijd verviervoudigd. De roes lijkt op die van alcohol maar zonder kater, vandaar dat het imago (nog) niet echt negatief is. Maar ik weet niet of je ooit gootsteenontstopper in je wasbak gegooid hebt en het geluid hebt gehoord wat dat teweeg brengt. Moet je je voorstellen wat dit voor effect heeft als je het als mens achterover gooit. Juist daarom is het belangrijk dat dit programma gemaakt wordt. Kijk ernaar en je voelt de hartkloppingen door je tv-scherm heen. Wat worden de gevaren van deze drug onderschat!
En dan kunnen we het wel naar het platteland wegwimpelen, maar in de stad hoor ik de letters GHB ook een keer te vaak vallen. Petje af voor Tygo, die in deze documentaireserie laat zien dat je er heel ver vandaan moet blijven. Maar dan gaan ze er op Twitter over zitten zeuren dat de cameraman bij een stel GHB-verslaafden in de auto stapt. Een documentaire is op feiten gebaseerd, waarin een beeld gegeven wordt van een aspect uit de maatschappij! En dat doet Tygo. Met verve!