Column Patty Brard
20/01/2019
Vroeger kookte ik heel veel uit de kookboeken van Jamie Oliver. Ik ben fan van zijn simpele maar smaakvolle kookkunsten. Nu wordt mij vaak de vraag gesteld of ik überhaupt nog wel kook sinds mijn maagoperatie. Ik geef grif toe dat ik die passie nagenoeg kwijt was. Maar nu, een jaar na de ingreep, begin ik het toch weer leuk te vinden. Niet alleen eten was een grote hobby van mij, maar ook boodschappen doen en uitgebreid koken, tafels dekken, wijntje erbij, kaarsen en de open haard aan behoorde tot de routine van het weekend. Tot de operatie.
Mijn sociale leven heeft een heel nieuwe weg moeten vinden. Op gemberthee tussen de gezellige half beschonken vrienden staan vermeed ik in eerste instantie, nu ben ik daar helemaal oké mee. In het begin kookte ik helemaal niet meer, ik vond het te veel moeite voor te weinig genot. Eigenlijk heb ik het weer opgepakt voor Antoine, die arme man heeft er best wel onder geleden, want waar was de vrouw die hem altijd zo verwende? Die Patty leek samen met de kilo’s volledig verdwenen. Maar ik begin er weer van te genieten. Ik heb van de week zelfs het nieuwe kookboek van Jamie gekocht. Jamie Kookt Italië heet het. Vroeger kookte ik niet alleen uit kookboeken, ik kon gewoon in bed liggen en een kookboek lezen. Alsof je Masterchef aan het bingewatchen was. Het is dus een goed teken dat ik een hele middag met Jamie voor de haard heb gelegen. Mijn interesse is terug. Wat een heerlijk boek! Zalige simpele recepten in een boek vol lekkere foto’s van Italiaanse oma’s, die zin geven om de keuken op zijn kop te zetten. Ik heb op de uitverkoopvalreep mezelf een pannenset van Le Creuset cadeau gedaan. Ik vond dat ik dat verdiende. Sommige vrouwen worden blij van Gucci en Louis Vuitton, ik word blij van Jamie en Le Creuset. En ik heb gekookt hoor, alles op advies van Jamie. Wortelcaponata. Uitje, knoflookje, rood pepertje (zaadjes eruit), beetje olie in de pan, fruiten, verse worteltjes erin met pijnboompitten en rozijnen. Laten garen en afblussen met wat honing en azijn. Ernaast een stukje simpel gegrild vlees. Pastaatje met groene asperges vooraf: kook spaghetti in water met snuf zeezout. In een andere pan knoflookje, pepertje en de aspergepunten roerbakken, beetje kokend water van de pasta erbij, als de pasta klaar is bij de aspergepunten voegen, peccorino erover en klaar is Kees. Ik kan van alles maar twee happen eten, maar dat vind ik nu wel prima, als het maar vreselijk lekker is en je er niet uren over doet om het klaar te maken. Dankzij Jamie en mijn nieuwe pannenset geniet ik weer van mijn keuken. Morgenochtend ga ik Jamie’s havermout maken als ontbijt. Gewoon havermout zoals ik altijd al doe, met amandelmelk, een snufje zout en een klontje kokosvet. Maar nu top ik hem af met een suggestie van Jamie: stukjes appel, honing en een handvol fijngeknepen blauwe bessen. Of misschien wel met banaan, amandeltjes en wat kaneel. Het goede is: Jamie heeft mijn passie weer aangewakkerd, alleen eet ik de pannen nu niet meer leeg!