Fotosessie op de schop
08/06/2024
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 23
Door Rick Evers
Het staat al een paar maanden oranjegedrukt in mijn agenda: de zomerfotosessie van het koninklijk gezin, vrijdagochtend 7 juni bij Paleis Huis ten Bosch. En elke keer als ik de afspraak zie staan, gaan mijn gedachten alle kanten op.
De fotosessie zelf is altijd prima. Goed, er zou wat meer variatie in mogen zitten. De fotosessie van de Belgische koningskinderen en hun ouders is steeds tijdens een uitje, een fietstocht door het land of terwijl ze een bezoek brengen aan een museum bijvoorbeeld. Het levert verrassender beelden op. Voor de Oranjes heb ik al geregeld wat geopperd. Ga eens naar Kasteel Het Oude Loo! Plaatjes bij het eeuwenoude kasteel, in de bossen en tussen de bloemen, of misschien zelfs te paard. Of, als het dan toch dicht bij huis moet, organiseer het bij de koninklijke stallen, zodat het koningspaar en de drie prinsessen wat kunnen doen, in plaats van alleen maar wat ongemakkelijk poseren. Voer de dieren, borstel een paard, laat Amalia haar rijkunsten eens vertonen. Dat levert een keer wat spannender beelden op.
De fotosessie en het bijbehorende persmoment waarop wij als journalisten vragen kunnen stellen is een soort van geste vanuit de RVD en het koningspaar naar de media voor het volgen van de mediacode, het met rust laten van de Oranjes in hun vrije tijd. Helemaal eerlijk is het niet, vorige zomer werden collega’s berispt omdat ze leuke beelden hadden gemaakt van Beatrix en Constantijn op de Groene Draeck, met ook Eloise en haar vriendje. Mocht niet! Maar wanneer hebben we dit gezelschap voor het laatst gezien tijdens een fotomoment? Wat mij betreft is de code dus achterhaald en niet helemaal fair. En om eerlijk te zijn, ik ben vooral de laatste weken bezig met het bedenken van vragen.
Maar heeft het wel zin om een vraag te stellen? Veel vragen worden weggewuifd of we worden met een kluitje in het riet gestuurd. Toen ik vroeg naar Alexia’s ambities werd vorig jaar geantwoord met “heel veel ambities”. Welke dan? Geen antwoord. De onderwerpen die de prinsessen na aan het hart liggen om als lid van het Koninklijk Huis te vertegenwoordigen? “U vergist zich hoeveel we daarmee bezig zijn.” Ik kan me niet voorstellen dat ze geen idee hebben. Dat Amalia cultuur belangrijk vindt, dat Alexia muziek een warm hart toedraagt, zoiets. Is dat te moeilijk om te zeggen? Wat Alexia in haar tussenjaar gaat doen? “Veel plannen maar nog niets gepland”, zei ze grappig voor de zomer. Op Koningsdag wilde ze alsnog niets daarover kwijt. Kom op! Ook de vraag wat Alexia met haar studie wil, werd toen nog eens gesteld. Weer geen antwoord. Dat is toch gek, omdat de meeste inschrijvingen definitief sloten op 1 mei, drie dagen daarna. Je kunt toch wel íéts zeggen, waar je interesses liggen, waar je tussen twijfelt? Of dat je je hebt ingeschreven voor het ene in Nederland en het andere in het buitenland en dat het nog even spannend blijft?
Zoals u misschien weet, moeten journalisten de vragen vooraf indienen en worden ze met de RVD en de royals doorgenomen. Ze weten dus wat ze kunnen verwachten en wat ze kunnen antwoorden. Ze kunnen ook zeggen: “Die vraag willen we niet beantwoorden.” Maar met dit soort antwoorden, die de Oranjes blijkbaar bewust geven, kunnen we niks. De geschiedenisboeken van de toekomst worden zo wel erg dun.
Ik denk dat het voor veel meer sympathie zou zorgen als het koninklijk gezin wat opener zou zijn, minder zou vasthouden aan de ivoren toren en de privacy. Laat blijken dat ze mens zijn, buiten al het plichtmatige zoals de Nederlanders volgens onderzoek vinden dat ze overkomen. Het zijn geen makkelijke tijden voor de monarchie. Als Amalia écht ooit koningin wil worden, hoop ik dat zij en haar familieleden wat openhartiger zullen zijn deze keer.
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 23, nú in de winkel! Of lees ‘m online. Liever bestellen? Dat kan hier.
