Niet voor het grote geld

28/09/2024

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 39

Meestal is het voor Máxima hollen na Prinsjesdag. Vaak moet ze vrijwel meteen het vliegtuig in om nog enigszins op tijd in New York te zijn. Dit jaar lagen Prinsjesdag en de jaarvergadering van de Verenigde Naties gelukkig een week uit elkaar. Even adempauze. Of: even tijd om wat extra stappen te zetten. Want het is een bijzondere VN-week voor Máxima.

Door Rick Evers

Ze heeft wat te vieren, maar Máxima kennende heeft ze de week ook volgepland met belangrijke meetings. Niet zozeer voor het koninkrijk, maar voor haar bijbaan bij de VN. En daarmee misschien tóch voor ons land. Ik heb met eigen ogen de afgelopen jaren kunnen aanschouwen dat het anders is dan bij haar meeste collega’s. Net zoals bekende Nederlanders die ambassadeur zijn van een goed doel. Soms valt zo iemand door de mand – blijkt die beroemdheid zijn of haar sterallures óók mee in de hutkoffer te hebben gestopt tijdens de opnames voor een promotie filmpje. Business class naar Afrika, luxehotels en éven voor de camera laten zien hoe begaan je bent.

Ik kan niet ontkennen dat sommige dingen voor koningin Máxima ook gelden. Het grote verschil is dat haar werk echt doorgaat als de camera’s uitgaan. Vaak kán er dan ook pas gewerkt worden. Eens vertelde een betrokkene bij Máxima’s begintijd bij de VN hoe koningin Mathilde van België in hetzelfde schuitje zat. Het was rond 2005, het VN-jaar van het microkrediet. Het was direct duidelijk dat Mathilde precies deed wat er van haar gevraagd werd. En Máxima niet. Mathilde was aanwezig en poseerde gedwee. Zo gaf ze aandacht aan het door de VN ingestelde microkredietjaar. Maar Máxima? Die wilde meer doen.

Ze zag dat er meer nodig was dan alleen kleine leningen. Máxima had een stevige achtergrondkennis door haar economische studie en sleepte daarnaast jaren aan ervaring in de bankwereld met zich mee. Ban Ki-moon, de toenmalige VN-baas, bood haar aan om onder zijn vlag aan de slag te gaan als zijn speciale pleitbezorger. Dat is deze week precies vijftien jaar geleden. In die jaren ben ik op flink wat werkreizen van Máxima mee geweest. Met eigen ogen heb ik kunnen zien hoe ze zich sterk maakt voor de ’gewone burger’ in landen waar het niet vanzelfsprekend is om je zuurverdiende geld veilig te kunnen stellen. Of om je te verzekeren tegen tegenvallers. Of om te investeren in je bedrijfje.

Ze praat met hen om wie het draait én met degenen die deze omstandigheden kunnen verbeteren. Een gewone VN-medewerker zou het niet lukken, maar haar titel van koningin opent deuren. En dan weet ze ook nog waar ze over praat. Het valt me op dat het ’gewone werk’ in eigen land en het internationale werk elkaar steeds vaker overlappen. Máxima zetelt in het Nederlands comité voor ondernemerschap, om met name mkb’ers te helpen. Ze is erevoorzitter van SchuldenlabNL, dat zich sterk maakt voor mensen met geldproblemen, waardoor instanties beter nadenken vanuit de klant. Of Wijzer in Geldzaken, want grip op je geld begint natuurlijk bij het opvoeden.

Waar Máxima vroeger vooral tips leek mee te nemen vanuit Nederland naar verre oorden, lijkt het ook steeds vaker andersom. “Heeft u onze app al?”, werd laatst tijdens een bezoek gevraagd, trots op hun nieuwste snufje. De chef de mission van SchuldenlabNL reageerde al voor Máxima dat kon doen. “Ze komt juist vaak naar óns toe met een app uit het buitenland ter inspiratie.”

Vanwege haar vijftienjarige VN-jubileum ben ik veel aan teruglezen. Onder meer gesprekken van tien jaar terug en een interview met haar, vijf jaar geleden in New York, voor haar kroonjaar. “Het belangrijkste voor mij is om het effect te zien op mensen”, vertelde ze. Een rode draad door al haar werk. “Dáár gaat het om. Ik doe het niet voor de grote cijfers, ik doe het voor al die mensen.” Op naar een volgend jubileum!

Beeld: Rick Evers

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 39, nú in de winkel! Of lees ‘m online. Liever bestellen? Dat kan hier.