Patty Brard

Column Patty Brard

Ik kijk graag naar Bizarre Eters en Levenslang Met Dwang; wat een boeiende, leerzame programma’s zijn dat. Vooral naar Bizarre Eters kan ik met verbazing kijken, waarschijnlijk omdat ik dat nog wel enigszins herken vanuit een ver verleden. Er is nu niets meer van te zien, maar ik was vroeger een erg moeilijke eter.

Mijn moeder probeerde mij urenlang al zingend een in partjes gesneden boterham met hagelslag te voeren. Ze moest eens weten dat dat zo lang duurde omdat ik zoog op het stukje brood om het op een onbewaakt ogenblik uit mijn mond te halen en aan de hond onder de tafel te voeren. Ik ben opgegroeid in Nieuw-Guinea en daar waren we qua Europees eten afhankelijk van de maandelijkse boottoevoer. Dagen voor de boot uit Europa met aardappelen en chocomel aankwam, stond ik al kwijlend in het raamkozijn op de uitkijk. Ik had namelijk ooit besloten dat ik geen Indisch eten lustte, dus ik at gewoon niet tot de boot kwam. Ik moest zelfs op een gegeven moment dagelijks tussen 6 en 7 bij een Nederlandse tante, tante Will Smit, verplicht het avondeten nuttigen onder het mom ’vreemde ogen dwingen’. Nou, misschien drie happen, maar meer dwongen ze echt niet. Toen wij naar Nederland verhuisden, constateerde de schooldokter dan ook dat ik ondervoed was. Mijn moeder schaamde zich en was soms ten einde raad. De vader van mijn hartsvriendin Leonardie werkte voor Verkade en ik werd inmiddels bijgevoed met Liga’s of koek gedurende schooltijd. Toen ik verkering kreeg, is geleidelijk aan alles goed gekomen. Pieter Zijlstra zorgde ervoor dat ik me schaamde om mijn bordje nasi niet op te eten, hij vond namelijk niets zo lekker als het eten van mijn moeder. Ik eet nu inmiddels bijna alles, maar heb nog steeds mijn eigenaardigheden. Zo eet ik bijvoorbeeld geen fruit, tenzij het schoongemaakt is of in een shake zit. Ik ga over mijn nek van bananenschillen of mandarijnenschillen, dus alles komt schoongemaakt van de ’groentejuwelier’. Ik eet liever geen vis die er nog uitziet als een vis. En eigenlijk herken ik stiekem ook nog wel wat in die jongen uit het programma die alleen maar soep eet! Mijn vriezer staat namelijk altijd vol met verse soepen. Ik eet nog steeds het liefst zonder veel te hoeven kauwen. Bizar he?