Bas van Toor: ‘Voor Coby en de kinderen blijf ik leven’
02/10/2019
Bas van Toor vierde onlangs zijn 84ste verjaardag, maar zijn gezondheid is nog altijd broos. 'Ik ben al een paar jaar aan het tobben met mijn gezondheid', vertelt de beroemdste clown van ons land.
Vier jaar geleden kreeg Bas van Toor een neuropathische aandoening. Hij krijg ineens last van verschrikkelijke zenuwpijn, wat ervoor zorgde dat hij op een gegeven moment niet eens meer kon lopen. ‘Zijn benen waren als het ware verlamd, maar tegelijkertijd voelde hij nog van alles’, vertelt zijn vrouw Coby. De zenuwpijn is tot op heden nog steeds aanwezig. ‘Iedere dag, ieder uur, elke minuut is daar die vreselijke pijn. En dat 365 dagen per jaar.’
Dat is niet het enige wat Bas de afgelopen jaren moest doorstaan. Hij kreeg namelijk ook nog een zware longontsteking, waarvoor hij zware medicijnen kreeg voorgeschreven. ‘Vanwege die zenuwpijn moest hij worden opgenomen in het ziekenhuis, waar hij op de operatietafel een hartaanval kreeg. Ze hebben echt alles uit de kast moeten halen om hem in leven te houden’, aldus Coby. Na 1,5 maand in het ziekenhuis, werd Bas overgeplaatst naar een revalidatiecentrum waar hij bijna vijf maanden moest blijven. Vorig jaar mei mocht hij eindelijk weer naar huis.
Toch bleef Bas sukkelen met zijn gezondheid. Na een aantal onderzoeken stelde de dokter vast dat Bas al jaren aan een ernstig vitamine B12-tekort leed en daardoor heel veel lichamelijke problemen had gekregen. Na de behandelingen knapte Bas wel iets op, maar in december ging het helemaal mis. ‘Ik kwam bij een val zo ongelukkig neer dat ik mijn schouder brak. Ik verging van de pijn’, vertelt Bas. Binnenkort moet de beroemde clown ook nog onder het mes voor nierstenen. Hoe Bas zichzelf overeind houdt? ‘De enige reden dat ik iedere keer de moed vind om weer door te gaan, is dat ik nog geen afscheid kan nemen van mijn lieve Coby en mijn kinderen. Als ik hen niet had gehad, was ik er allang niet meer geweest’, besluit Bas. ‘Sinds ik sukkel met mijn gezondheid realiseer ik me nog meer dan vroeger hoeveel mijn meisje voor me betekent.’
