Sylvie’s angsten na de chemo

09/01/2014

Het liefst denkt Sylvie niet meer terug aan de tijd dat ze een knobbeltje in haar borst ontdekte, de strijd die ze daarop gevoerd heeft en de angst die ze toen had.

’Het gebeurde op het moment dat ik me geweldig voelde en dat alles zo goed liep. Ik was 31 en alles zat me mee. Ineens voelde ik een verdikking in één van m’n borsten,’ vertelt Sylvie in haar tijdelijke column in de Duitse krant Bild. De schrik sloeg haar om het hart en ze moest gelijk denken aan haar moeder die op haar 39e te horen kreeg dat ze borstkanker had.’ ’We woonden toen in Madrid en ik ben gelijk naar de dokter gegaan. Na het onderzoek was het wachten op de uitslag het allerergste.’ het bleek mis te zijn en dat betekende diverse behandelingen en bestralingen. ’Ik verloor al m’n haar en voelde me ziek. Maar ik wilde blijven werken. Eigenlijk gedroeg ik me toen te stoer. Iedereen dacht dat ik er stralend uit zag. Ze heeft wimpers, dachten ze. Maar die waren opgeplakt. Ze heeft wenkbrauwen, dachten ze. Maar die waren getekend. Vlak voor de finale van Das Supertalent was ik doodziek en had ik zeker 40 graden koorts. Toch heb ik die show gedaan. Vraag me niet hoe.’
Sylvie voelde zich vreselijk in die tijd, maar ook in de maanden daarna. ’Ik vond mezelf geen complete vrouw meer. Zowel uiterlijk als innerlijk. En ik durfde niet meer zwanger te worden. Ik kon Rafael’s grote wens, een tweede kindje, dus niet vervullen.’