Daphne Deckers: ’Ik heb mijn gezin zó goed gedrild’

12/04/2023

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 13

Het gaat Daphne Deckers niet in de koude kleren zitten dat haar zoon Alec, die professioneel tennist, wederom in de lappenmand zit. Hij heeft een blessure, maar Daphne heeft er vertrouwen in dat het goed komt. “Alec is een heel positief en optimistisch kind.” Ook vertelt de schrijfster aan Weekend hoe het komt dat haar gezin haar nooit stoort als ze aan het werk is.

Door Emelie van Kaam

Je 22-jarige zoon Alec, is, net als zijn vader Richard Krajicek eerder, al enige tijd tennisprof. Momenteel heeft hij een blessure aan zijn knie. Hoe gaat het met hem? 

“Alec is nog aan het revalideren, maar in april begint hij weer. Hij moet iedere keer met zijn blessures in revalidatie, dat is heel vervelend. Maar hij heeft er nog steeds zin in, is erg getalenteerd en is een doorzetter.” 

Zijn revalidatie zal vast moeilijk zijn om weer aan te moeten zien. Ben je wat dat betreft een heel bezorgde moeder? 

“Nee, want ik geloof dat het weer goedkomt. Alleen, ik vind het jammer dat hij zo veel pech heeft met z’n blessures, het is niet de eerste keer. Maar Alec heeft een ongelooflijke vechtlust en hij is een heel positief en optimistisch kind, dat heel erg van tennis houdt, dus ik maak me geen zorgen. En als je er zo positief instaat als hij, dan gaat het herstel misschien ook wat sneller.”

We staan op het 71ste Boekenbal in het Internationaal Theater Amsterdam en het thema van deze editie is Ik Ben Alles. Hoe zie je dat voor jezelf?

“Als ik naar mezelf kijk: ik schrijf non-fictie, kinderboeken, romans, komedie, ik heb mijn eigen podcast Daphne Op Donderdag, mijn boeken zijn verfilmd en ik heb heel lang gepresenteerd. Heel veel mensen hebben meerdere facetten in hun leven. Ik vind het leuk dat dat in Nederland nu ook gewoon kan.”

Hoe bedoel je dat: dat het ’nu gewoon kan’? 

“Heel veel jongeren maken een podcast, ze presenteren en/of studeren, ze doen veel verschillende dingen. Toen ik begon als schrijver en als presentator, was het nog heel erg van: je moet één ding zijn. Dat is nu voorbij, je kunt eigenlijk alles zijn wat je wilt zijn.”

Daphne Bunskoek zit op haar oude plek bij RTL Boulevard. Eerder zei je tegen Weekend dat het jou ook wel leuk leek terug te keren bij het showbizzprogramma bij RTL4. Zijn er inmiddels al gesprekken gaande? 

“Nee. Ik heb wel een programmaidee gepitcht. Maar ik doe eigenlijk al best veel. Ik ben bezig met het ontwikkelen van een film, zoals gezegd heb ik een eigen podcast, maar ik ben nu ook gevraagd om een andere podcast te gaan maken, ik ben een nieuw non-fictieboek aan het schrijven en mijn nieuwe boek, voor alle leeftijden, komt in september uit. Dus er gebeurt al zo veel.” 

Dat nieuwe boek is Vrienden Maken, dat op 5 september uitkomt. Het gaat over Lev en Levi, die vrienden zoekt. Wat houdt vriendschap voor jou in? 

“Je vriendinnen zijn eigenlijk de pijlers onder je brug. Ik denk dat je je vrienden heus niet iedere week hoeft te zien. Ik vind het juist wel grappig dat ik sommige vrienden soms heel lang niet zie, maar dat het, als we elkaar weer zien, net lijkt alsof we elkaar gister nog hebben gezien. Vaak ben ik met mijn beste vriendinnetje de hele avond door aan het kletsen. Dan spreken dan we af in een restaurant en de weg ernaartoe kletsen we al, dan de hele avond tijdens het eten en in de auto terug, weer onderweg naar huis, bellen we toch ook weer. Voor mij is vriendschap ook dat je nooit raakt uitgepraat met vriendinnen.” 

Merk je dat je, naarmate je steeds bekender werd, minder snel nieuwe mensen toeliet die je vrienden zouden kunnen worden? 

“Ik werd bekend op de middelbare school en ben nu 54, dus ik weet eigenlijk niet anders. De editor van mijn nieuwe boek is ook een vrouw, Suzan, en ik heb zo’n goede klik met haar. Zo leuk, dat je zelfs als je 50 plus bent, nog opnieuw vriendinnen kunt maken. Ja, dat laat ik wel toe, zeker.”

Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet voorbijloopt als je zo veel dingen tegelijkertijd doet? 

“Dat is het fijne van schrijven, dat doe je uiteindelijk toch thuis in je eentje. Hier op het Boekenbal is het allemaal gekkigheid, maar als ik thuis in mijn eentje achter mijn bureau zit, dan is het helemaal mijn eigen wereld, die ik creëer.” 

Als je in je eigen coconnetje zit, mogen je dochter Emma, zoon Alec of je man Richard je dan storen? 

“Het is niet dat niemand me mag storen, ze storen me niet meer. Het is inmiddels duidelijk dat ze dat niet moeten doen. Toen de kinderen kleiner waren, was het van: ’mama, waar zijn mijn hockeysokken?’ Ik weet het niet, ik draag ze nooit. Dus ze weten wel, van jongs af aan al, als ik aan het schrijven ben, dat is gewoon mijn werk, dat ze niet eindeloos kunnen binnenkomen. Nu heb ik ze daar zó goed in gedrild, dat ik eigenlijk af en toe denk: waar zijn ze? Ze mogen best wel een keertje langskomen. Haha!”

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 13. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.