Hoe gaat het nu met: Cynthia Abma

30/04/2024

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 13

Door Emelie van Kaam

Cynthia Abma is sinds enige tijd werkzaam als intimiteitscoördinator. De actrice bemoeit zich onder meer met vrijscènes. “Er werd te vaak gezegd: ’Dit is een vrijscène. Zoen maar een beetje, draaien wij eromheen.’ Dat slaat natuurlijk nergens op. We weten inmiddels allemaal van grensoverschrijdend gedrag.”

Staan er dit nieuwe jaar nog mooie tv-plannen op stapel?

CYNTHIA ABMA: “Ik zit weer in een serie, Zussen op Omroep MAX. Heel leuk. Het gaat over drie zussen, Melody Klaver, Joy Delima en Fockeline Ouwerkerk, zij behoren tot de ene familie. En ik behoor tot de rijke tak. Ik had weer de Grace Kelly-rol zeg maar, haha!”

Wat betekent rijkdom voor jou?

“Jeetje… Dat is meer goede gezondheid, dat je fijne familie en vrienden hebt, dat het daar ook goed mee gaat. En dat je genoeg geld hebt, waardoor je niet in de stress hoeft te zitten om je rekeningen te betalen.”

Tegenwoordig vindt iedereen alles heel duur.

“Ja, dat is het ook. Ik merk het aan boodschappen doen. De energierekening, tanken. Ik ben een co-productie aan het doen en ik ben veel aan het werk als intimiteitscoördinator. We moesten repeteren en draaien in Luxemburg, en daar tankte ik voor 1,55 euro per liter. In België tank je voor 1,78 euro en hier voor meer dan 2 euro. Als we in Frankrijk zijn, zijn de boodschappen ook goedkoper. Ik vind het echt wonderlijk.”

Wat koop je niet meer in Nederland?

“Ik ben wel zuiniger met kleding kopen, merk ik. Dat vind ik ook duur geworden. Ik probeer minder te bezuinigen op eten. Ik wil nog steeds wel gezond eten, maar als je dat wilt, kost het gewoon een hoop geld.”

Je hebt het over Frankrijk, jullie tweede huis daar is eindelijk af.

“Ja, na vier jaar verbouwen. De eerste huurders hebben we afgelopen zomer gehad. Dat was echt heel spannend, maar ook óntzettend leuk. We hebben best wat stress gehad in coronatijd met verbouwen, maar het is af én mooi. Ik ben heel trots op ons.”

Gaan jullie er nu wonen?

“Nee, maar we gaan er wel zoveel mogelijk heen met de vakanties. We hebben natuurlijk nog schoolgaande kinderen, dus dat is niet te doen. Dat ga ik ze niet aandoen, zo nuchter zijn we dan ook wel weer. Maar het is fijn dat het er is en dat we weer eventjes terug naar de natuur kunnen, met je handen in de aarde wroeten, houthakken, vuurtje stoken, dat soort dingen.”

Naast het acteren doe je intimiteitscoördinatie, vertelde je zojuist.

“Ja, dat zijn we op de kaart aan het zetten in Nederland. En dat gaat als een speer. Wat een stuntcoördinator doet bij stunts – zorgen dat een gevecht of stunt zo goed mogelijk in beeld komt – was er helemaal niet op het gebied van intieme scènes: dus vrijscènes of alles wat met intimiteit te maken heeft. Je moet het als acteur en crew maar een beetje uitzoeken. Het is een vak dat is ontstaan uit de Me Too-beweging uit 2018. Ik ben het nu, samen met een paar collega’s, drie jaar aan het doen. Het is een heel andere tak van sport, maar ik vind het onwijs leuk om te doen. Ik heb aan een aantal series, films en musicals meegewerkt. De ene keer sta ik bij de musical Pretty Woman, de andere keer bij het tv-programma Dirty Lines.”

Op welke wijze begeleid je Pretty Woman?

“Er zit natuurlijk intimiteit in, maar wat is die lijn? Iedere avond moeten ze zulke scènes spelen, ook met verschillende acteurs. Charly Luske is bijvoorbeeld de ’alternate’ van Jan Kooijman. Wat wil je vertellen met de kus? Hoe kan je die zo goed mogelijk stagen, regisseren, choreograferen? Maar dat het wel wegblijft van jou persoonlijk. Er werd te vaak gezegd: ’Nou jongens, dit is een vrijscène. Ja, weet je, zoen maar een beetje, dan vallen jullie op het bed, beginnen jullie te vrijen, draaien wij eromheen en stoppen we wel.’ Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op. Als je over alles nadenkt, moet je daar óók over nadenken. We weten inmiddels allemaal van grensoverschrijdend gedrag, er zijn natuurlijk voorbeelden genoeg te noemen. En daarom is er nu dit vak. Toen ik daar drie jaar geleden van hoorde, dacht ik: yes! Ik vond het te gek.”

Wat heb je nog meer gedaan?

“De film De Vuurlinie van Marco Kroon. Er zitten vrijscènes in, maar ook heel heftige, nare dingen als verkrachtingscènes. Je moet ervoor zorgen dat het goed wordt verteld, maar ook dat je acteurs zich mentaal veilig en gezond blijven voelen. Daar doe je dat voor. Kort samengevat: we zorgen ervoor dat de acteurs zich veilig voelen, zodat ze hun grenzen kunnen aangeven en dat het niet persoonlijk wordt, maar dat je het ten dienste van je rol speelt. En je zorgt ondertussen ook dat crew en cast eromheen veilig blijven. Hierdoor krijg je acteurs die zich zelfverzekerder en veiliger gaan voelen, waardoor ze ook verder durven te gaan omdat ze weten dat er iemand meekijkt. De content wordt er ook beter door, de scènes, de zoenen.”

Snapt iemand als Jan Kooijman, die al langere tijd in het vak zit, dat jij je er nu opeens tegenaan bemoeit?

“Ja, dat vindt hij alleen maar heel fijn. Het is professionalisering van ons vak en dat kan hij alleen maar toejuichen. En dat maakt het nog leuker.”

Beeld: NL BEELD

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 13. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.