Hoe gaat het nu met: ex-kindster Jordy van Loon

25/03/2024

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 8

Door Emelie van Kaam

Jordy van Loon maakt na vier jaar een comeback met zijn muziek en ook is hij in de theaters te zien. Het gaat de zanger zakelijk voor de wind, maar toch zegt hij: “Ik kan echt doemdenken, me zorgen maken over dingen die buiten mijn invloedssfeer liggen.”

Hoe is 2024 voor jou van start gegaan?

Jordy van Loon (30): “Heel positief. Ik kom met nieuwe muziek, na vier jaar. Er ligt een productie klaar: Als Toen. Ik breng het uit tijdens of net na mijn tournee voor het stuk De Grote Kleine Man – Louis Davids, over de grote acteur Louis Davids, die start op 18 februari. Ik heb pas mijn haar laten knippen als Louis, dus de metamorfose is in gang gezet, zullen we maar zeggen.”

Moet je voor die rol ook nog afvallen of aankomen?

“Ach, ik ben altijd te dik en op dieet, elk jaar. Ik moet zeker niet dikker worden en eerder op komkommer en sla leven tot aan de première. Ik was afgelopen jaar al bezig een paar kilo af te vallen. Dat doe ik altijd voor elke productie, zodat ik er nét wat scherper uitzie op het podium. Ik sport veel, dus dat komt goed.”

Hoe ijdel ben je?

“Als het om mijn vak gaat, ben ik wel ijdel. Maar als ik de hele dag thuis heb gewerkt of repetitie heb gehad, kan ik als een slons naar de supermarkt lopen. Als ik op de bühne sta, is het een ander verhaal. Mensen komen voor jou naar het theater, dus je wilt dat het er ook goed uitziet.”

In hoeverre herken je jezelf in Louis?

“Er zijn zeker parallellen te trekken tussen zijn en mijn leven. Maar ik vergelijk me absoluut niet met hem, want dat is misplaatst. Het zijn grote schoenen om te vullen. Louis is geboren in Rotterdam en komt uit een volksbuurt. Vanuit daar heeft hij zich omhoog gewerkt en uiteindelijk het hoogst haalbare gehaald in het theater. Ik kom zelf ook uit een volksbuurt, de Haagse Schilderswijk. Ik ben inmiddels een jaar of vijftien bezig en heb ook diverse kansen gekregen, waar ik heel blij mee ben. Qua levensverloop zijn er dus wel wat raakvlakken. Maar nogmaals, ik vergelijk me zeker niet met hem.”

Noem eens een hoogtepunt in die vijftien jaar?

“In 2016 had ik met Jan Zwarteveen, de producer van Verliefdheid Is Een Toverbal en verantwoordelijk voor het script over Louis Davids, het prachtige Betty Asfalt Theater afgehuurd. Daar staan we op 16 maart ook met een show van Louis Davids. Dat vind ik heel leuk, omdat ik daar destijds opnieuw ben begonnen met mijn carrière, met een eerste soloprogramma in het theater. Ik denk er met veel plezier aan terug. Het was erg spannend omdat ik niet wist of er wel mensen zouden komen nadat ik een aantal jaar niet zichtbaar ben geweest.”

En een dieptepunt?

“Toen ik zoekende was naar wat ik wilde. Ik was het plezier in muziek maken kwijt en m’n zangstem was ook weg. Nu ligt dat ver achter me, maar dat was geen fijne periode. Als je op jonge leeftijd het vak ingaat, is het natuurlijk niet zo raar dat je vervolgens zoekende bent. Dat hebben meer jonge mensen. En ik kwam ook nog eens uit zo’n gekke rollercoaster. Niet de leukste tijd om op terug te kijken.”

Je hebt een periode van depressie gekend nadat in 2009 een storm van kritiek losbarstte toen je je op je vijftiende uitsprak over je seksleven. Er werden zelfs haatsites opgezet. Heb je destijds weleens aan de dood gedacht? Of ben je daar bang voor?

“Nee, zover is het gelukkig niet gegaan. Ik weet niet of ik bang voor de dood ben. Ik heb er niet zo diep over nagedacht. Laat ik het zo zeggen: ik let goed op mezelf, zorg goed voor mezelf. Ik kan wel doemdenken, me zorgen maken over dingen die volledig buiten mijn invloedssfeer liggen en daarin doorschieten. Zoals over mijn gezondheid. Ik denk dat het te maken heeft met de vluchtigheid waarin we leven en dat we veel dingen móéten. Dat komt bij iedereen op een andere manier tot uiting.”

Er wordt anno 2024 steeds openhartiger over zelfmoord en preventie gesproken in podcasts. Jij bent in een vroeg stadium open en eerlijk over je depressie geweest.

“Ik denk dat het heel goed is dat die podcasts er zijn en dat het gesprek wordt gevoerd, want het leven is gewoon niet altijd gemakkelijk. We zitten in zo’n gekke tijd. Er ligt best een taboe op al die facetten die in het leven voorbijkomen. Er is geen boek waarin staat hoe je het allemaal moet doen. We staan voor allerlei uitdagingen, even los van alles wat er aan de hand is in de wereld. We zitten op onze eigen eilandjes, waarop soms dingen gebeuren die je niet voor mogelijk houdt. Dat kan op heel kleine schaal zijn, maar mensen kunnen daar soms al de gekste gedachten bij krijgen. Ik vind het alleen maar goed dat er tegenwoordig ook platforms voor zijn.”

Je bent nu dertig. Heeft dat zorgen maken misschien ook iets van doen met het dertigersdilemma?

“Natuurlijk denk je dan na: ben ik wel de weg ingeslagen die ik voor ogen had? De tijd staat niet stil. Wat ik heb geleerd is: neem de dingen niet voor lief en geniet van de dingen die je meemaakt. We leven soms ín onze telefoon in plaats van in het moment. Ik vind het leven alleen maar leuker worden sinds ik dertig ben geworden. Ik heb meer inzichten over mezelf en ik denk dat ik beter weet wat ik wil. Daardoor is mijn sociale wereld ook meer in ontwikkeling.”

En hoe is het in de liefde?

“Ik ben een gelukkige vrijgezel. Ik ga deze zomer naar alle festivals in m’n T-shirt waar ’single’ opstaat! Nee, ik voel geen maatschappelijke druk om me te settelen. Ik kom uit een groot gezin en veel mensen in mijn omgeving hebben kinderen, maar ik heb niet per se een kinderwens. Zeg nooit nooit, want je weet niet hoe het loopt. Maar ik heb het nu druk genoeg met mezelf, haha.”

Beeld: Roy Beusker, ANP

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 8. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.