Martien Meiland: ‘Ik schaam me nergens voor’
26/09/2023
Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 36
Martien Meiland zou zijn borst moeten natmaken voor het schandaalboek dat zijn vroegere vriendin Caroline van Eerden over hem uit gaat brengen. De SBS6- ster maakt zich echter nergens druk over. Over de schrijfster zegt hij: “Die Valérie staat bekend als onbetrouwbaar. Ik zou zeggen: ’Succes met die vrouw’.”
Door Emelie van Kaam
Nog van harte met je 62ste verjaardag. Eerder vertelde je dat je bang bent dat je maar leeft tot je 64ste. Hoe is dat nu gesteld?
MARTIEN MEILAND: “Soms ben ik er nog wel mee bezig, maar die vrees is wel al veel minder geworden. Ik sprak bij toeval een medium, die zei: ’Je moet je er niet druk over maken, want dat gaat helemaal niet gebeuren.’ Als je dat van een medium hoort, neem je dat toch mee. We zien het wel, en anders is het maar zo. Dan ga ik alvast leuk van die zwarte gaasjes uit Italië bestellen die de meiden dan op mijn uitvaart voor hun gezicht moeten dragen, haha!”
Hoe komt het dat die vrees nu minder is geworden?
“Dat weet ik niet, ik kan het niet uitleggen. Misschien wel omdat ik heel druk ben met ons pension Code Rosé. Onze Max draait af en toe ook mee, zodat Erica of ik een dagje vrij kunnen zijn. Maar Leroy, Maxime’s man, is als cameraman heel vaak in het buitenland. In september weer. Dan zit Max alleen met Vivé en Claire’tje, dus dan kan ze hier sowieso twee weken niet helpen draaien. En het is prima hoor, om het dan zelf te doen. Het is gezellig en we hebben altijd wel leuke gasten. Maar het is wel veel.”
Inmiddels hebben jullie geregeld dat jij hier niet meer hoeft te wonen. Jullie kamermeisje Melissa is ingetrokken in het pension. Scheelt dat voor je rust?
“Ja natúúrlijk! Melissa is een erg leuke meid, we hebben een goede klik met elkaar. Zij vindt het werk leuk én ik kan lekker naar mijn eigen bed. Ja, wat denk je, steeds slapen op die stretcher, néé! Ik sliep hier wél heel goed, door die tikkende klok. Dat was wel rustgevend, dus die wil ik nu thuis ook.”
De vergunning waren echter nog niet helemaal rond, vertelde Erica vorige maand aan ons. Hoe staat dat er nu voor, mag Code Rosé nu eindelijk officieel op deze wijze doorgaan?
“Erica moet nog één document inleveren. Als je een hotel of pension hebt, krijg je met zóveel regels te maken. Nu gaat het alleen nog om de cv-ketels en boilers, daar moet een rapport van worden opgemaakt. Als dat is geregeld, krijgen we goedkeuring. Ze willen óveral rapporten van. Maar dus alleen dit nog, en dan is het klaar.”
Dat zorgt vast voor een grote opluchting.
“Ja, dit komt straks helemaal goed. Ik was heel erg geschrokken toen we dat bericht kregen. Niet zozeer voor onszelf, ik vond het vooral erg voor onze gasten. We waren zo moe van de verbouwing – en dan krijg je dat ook nog op je bord.”
De eerste aflevering van het nieuwe seizoen heeft bijna een miljoen kijkers getrokken. Wat denk je dan, na al die zure reacties over lage kijkcijfers afgelopen zomer?
“Met uitgesteld kijken zitten we zelfs op 1,2 miljoen. Echt waanzinnig, zó leuk! En ja inderdaad, wat een gezeik hè. Omdat je dan een paar keer lagere kijkcijfers hebt. Dan is het van: ’Martien heeft gezegd dat als ze onder het miljoen komen, ze stoppen.’ Dan denk ik: daar gaan we weer. Het is elke keer hetzelfde liedje. Nou, ik vind 939.000 kijkers helemaal prima! Weet je, het is ook gewoon zo: dan is die BN’er weer aan de beurt in de media, en dan weer een ander. Onze gasten zeggen vaak tegen mij: ’Dat is gewoon afgunst.’ Ik merk ook wel dat Belgische kijkers heel anders zijn dan Nederlanders, die vaak zuur zijn in hun reacties.”
Onlangs reageerde je op een passage uit het boek van jullie vroegere huisvriendin Caroline. Jouw eerlijkheid heeft veel lof opgeleverd. Ondertussen wordt Wilfred Genee, die bevriend is met schrijfster Valérie Lempereur, online afgebrand over zijn uitlatingen over jou in VI. Men noemt het geroddel en Martien-bashen.
“Ik denk dat er bij VI heel vaak van dat soort dingen worden gedropt. Er is geen enkel programma zoals VI, dat zomaar zoiets even op tv kan knallen. Dat is echt hun ding. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik denk dat dat ook wel hun succes is. Wij zijn net zo, een open boek. Ik vind het dan ook niet erg dat Wilfred dat heeft gedaan. Ik ben ook helemaal niet bang voor dat boek.”
Want je schaamt je in principe nergens voor?
“Nee, ikke niet. Wat ik wel vind: de boeken die wij geschreven hebben, waar Caroline een soort van ’ziek van is geworden’, speelden zich allemaal af op het château in Frankrijk. Ik heb een vermoeden dat ze allemaal oude koeien uit de sloot gaat halen. Dat vind ik wel een heel verschil. Maar weet je, ik heb nergens spijt van, ben blij hoe het is gelopen in mijn leven. Er zijn geen dingen gebeurd waarvan ik denk: daar moet je je voor schamen, of: die zijn niet eerlijk geweest.”
Voel je je verraden?
“Daar kan ik nu wel antwoord op geven, maar wat heeft dat voor zin? Die vrouw moet het zelf weten. Wees gelukkig met het geld en zoek het uit. Ik kan er toch niks aan doen en ik ga me er ook niet druk om maken. Misschien als ik 30 was geweest, maar ik ben 62, dus nogmaals: zoek het uit. Ik vind het alleen wel héél apart dat zij en die Válerie nu samenwerken. In het weekend dat Valérie Lempereur – toen heette ze nog Maxime Verlaar – bij ons op het château was, konden ze het totaal niet met elkaar vinden. Caroline was ook helemaal ontdaan en zei: ’Zij schrijft voor de bladen, als ze maar niet over mij gaat schrijven, want ik heb zó’n turbulent leven gehad!’ Nu denk ik: hoe kan het zo zijn?!”
Yvonne Coldeweijer vraagt zich af of Caroline de opbrengsten van haar boek wel écht gaat overmaken aan het goede doel. Ze zegt: ’Ik ben benieuwd of Caroline haar voorschot al heeft gestort op de rekening van KiKa. Een uitgeverij geeft meestal een flink voorschot!’
“Ja, ik las het. Wat ik dacht? Nou, die Yvon heeft helemaal gelijk!”
Mocht Caroline de opbrengst inderdaad willen houden, dan vraagt een ander zich weer af of zij wel ooit het geld van de boeken zal gaan zien.
“Ja meid, want die Valérie staat te boek als onbetrouwbaar. Ze heeft boeken geschreven van bekende Vlamingen en die zouden nooit hun geld hebben gehad. Nou, ik zou zeggen: ’Succes met die vrouw’.”
Beeld: Reni van Maren
Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 36. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.