Andere Wereld

29/03/2023

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 12

Ieder koningshuis is natuurlijk anders. Terwijl ik deze column typ, is koningin Máxima nét geland op de luchthaven van Casablanca, de grootste stad van Marokko. Ze vloog niet met het regeringsvliegtuig, maar gewoon met een lijnvlucht van Transavia, vol met ’het gewone volk’.

Door Rick Evers

Natuurlijk zit de koningin dan met haar delegatie voorin. Een kleine delegatie, welteverstaan. Er gaan geen lakeien mee zoals bij een staatsbezoek, niet een kamenier die Máxima’s kleding normaal verzorgt. Máxima’s particulier secretaris is mee voor inhoudelijke ondersteuning en een adjudant, die de logistieke planning voor zijn rekening neemt. En dan zijn er natuurlijk beveiligers van de DKDB die mee zijn gevlogen. Een van die beveiligers draagt Máxima’s kledinghoes, zelf heeft ze haar tas en jas in de arm. Praktisch, met een kleine groep. En dat geldt ook voor de media, slechts een handjevol reist mee. Het bijzondere is dat de pers op deze manier onderdeel kan zijn van de koninklijke colonne. Dat betekent ook dat de camera’s niet vooraf al – ruim van tevoren, zoals gebruikelijk – klaar kunnen staan om de aankomst van haar auto uitgebreid in beeld te kunnen brengen. Gelukkig houdt Máxima er rekening mee dat haar werk voor de VN (om ervoor te zorgen dat landen, hun kleine ondernemers en inwoners, betere beschikking krijgen over financiële diensten) goed in de spotlights moet komen te staan. Daarom blijft ze iets langer in haar auto zitten, totdat ze ziet dat wij als pers ons busje achter in de stoet zijn uitgerend en al hijgend klaar staan met onze camera’s.

Deze reizen staan in groot contrast met de staatsbezoeken, die tot in de kleinste details soms al maanden van tevoren in steen zijn gebeiteld. Terwijl we nu in het busje van A naar B reizen, is nog niet helemaal bekend wat er morgen exact gaat gebeuren. In het programma dat we hebben gekregen, zijn sommige locaties nog vraagtekens en sommige ontmoetingen nog omschreven als drie puntjes. Soms gaan geplande afspraken plots niet door en wat de reden daarvan is, is dan niet bekend. Is het omdat het staatshoofd misschien zelf langs wil gaan? In dit geval is dat staatshoofd de koning van Marokko, Mohammed VI, iemand die is omgeven met mysteries. Bijvoorbeeld dat van zijn vrouw, Lalla Salma. Zij is al jaren niet meer gezien en nog steeds weet niemand hoe het met haar gaat.

Ik was alvast vooruit gereisd naar Marokko, want wie weet zou er een ontmoeting zijn tussen Máxima en de Marokkaanse koning. En Casablanca, dat klinkt toch als een prachtige plek voor een weekendje weg? Iedereen die ik sprak, van een Marokkaanse Nederlander in het vliegtuig tot een taxichauffeur, allemaal vroegen ze zich af wat je als Nederlander in deze stad moet doen. Hun tips voor de stad? Neem de trein naar Marrakech, of Fez! Maar Casablanca heeft ook een koninklijk paleis, dus ik besloot toch op onderzoek uit te gaan. Waar hangt de beste man uit? De beveiligers bij het paleis zijn er niet zo happig op. Niet op fotootjes met een mobiele telefoon van de prachtige poort, niet op het praten met een Nederlander. Als ik later in Rabat ben bij het paleis daar, word ik letterlijk een rondje om de kolossale tuin geleid om tóch een foto te kunnen maken van een andere poort. Maar waar de koning is? En hoe het met hem gaat? Het is een mysterie voor bijna alle Marokkanen. En toch is hij tegelijkertijd overal. Elke winkel, ieder hotel en elk restaurant heeft zijn portret prominent in beeld hangen. Dat is nogal anders dan in Nederland. Maar bij ons is er ook geen wet die dat winkeliers verplicht…

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 12. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.