De bv Eloise

08/10/2023

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 40

Door Rick Evers

Niet iedereen lijkt het te weten, maar het overgrote deel van de koninklijke familie moet zelf zijn of haar boontjes doppen. Eén van de jongste ondernemers binnen de koninklijke familie was Claus, de zoon van Constantijn en Laurentien en de enige kleinzoon van prinses Beatrix.

Hij verkoopt al jaren exclusieve en vintage sportschoenen. Een slimme zet: op tijd inkopen om ze daarna met winst te verkopen. Op zijn vijftiende spande hij zijn moeder al eens voor z’n commerciële karretje. Woonwarenhuis Ikea kwam met een heel speciaal vloerkleed. “Laurentien is om twee uur ’s nachts gaan posten bij de Ikea, vanwege dat speciale Wet Grass Carpet”, zegt Constantijn in een podcast. De winst was voor de jonge graaf. Hoeveel is niet bekend, maar de kleden worden nu nog weleens verkocht voor meer dan 1.000 euro.

Inmiddels studeert Claus in het buitenland, na een jaar in Parijs nu in Turijn. Maar nog worden zijn ouders voor het karretje gespannen zodat Claus brood op de plank heeft. “Wordt ons bijvoorbeeld gevraagd om even vijf dozen met Nikes op de post te doen”, zegt Constantijn in het podcastgesprek. “Dan zijn we een beetje zijn distributiecentrum.”

Toen de kinderen klein waren, woonde het gezin in Brussel. De prins werkte voor de Europese Unie, de prinses was ondernemer op het gebied van communicatie. De terugkomst naar Nederland was een keuze: van de anonimiteit in Brussel naar hofstad Den Haag, waar iedereen wist wie ze waren. “Een keuze voor de rol waaraan we de meeste tijd zouden besteden”, zegt Constantijn. “Dat werd voor ons het leven als ’normale’ mensen.”

Eloise kiest juist voor iets anders. De aandacht lonkte. “We zijn vandaag in koninklijk gezelschap”, zei presentator Tijl Beckand om Eloise te introduceren in Het Perfecte Plaatje. Het laat zien dat men Eloise ’gebruikt’ vanwege haar koninklijke link. Als ze het professioneel zou aanpakken, zou ze haar management hebben laten onderhandelen: “Geen gravin! Geen koninklijk! Niks over de band met de koninklijke familie!” Het is heel reëel om zulke zaken contractueel vast te leggen. Maar ze lijkt er geen probleem mee te hebben. Het is haar verdienmodel. Dat blauw-gele Zweedse woonwarenhuis? Dat is inmiddels een partner van Eloise. Ook is ze ambassadeur voor een cosmeticamerk waarvoor ze af en toe naar Parijs reist en als een echte celebrity op rode lopers verschijnt. Heel anders dan andere familieleden, die zoiets alleen voor goede doelen zouden doen. Maar ook begrijpelijk: Eloise moet, ook al is ze de vijfde in lijn voor de troon, haar eigen geld verdienen.

Een maand of wat geleden lanceerde ze iets nieuws: My Lima Lima. Een bedrijf dat hoogwaardige kleding inzamelt, die verkoopt en daarna geld uitdeelt aan goede doelen. Een deel van de winst dan, niet de opbrengst van de verkoop. My Lima Lima is geen stichting, maar een bv. Dus ook Eloise zal betaald worden. Ik heb het pas opgerichte bedrijfje een maand geleden een mail erover gestuurd. Hoe zit het nou in elkaar? Want het maakte me nieuwsgierig. Onder meer Hardies, de damesmodezaak aan de Haagse Javastraat waar Laurentien geregeld winkelt, doet ook mee. Dure kleding die niet verkocht is geraakt, gaat zo opnieuw de verkoop in. In een tijd van stijgende kosten voor ondernemers, een tijd waarin stenen winkels steeds schaarser worden en luxe kleding niet meer zo hoeft. De winkel maakte kosten, maar krijgt er niets voor, en tóch wordt er geld met de kleding verdiend.

Zou het niet eerlijker zijn, zeker als Eloise geld met dit concept gaat verdienen, als ook de ondernemers die meewerken zouden profiteren? Anders zijn er binnenkort nóg minder winkels in de straten te vinden. En u raadde het vast al. Dat mailtje dat sinds begin september in de mailbox van Eloise ligt, dat is nog altijd niet beantwoord. Hopelijk omdat het bedrijfsplan wordt heroverwogen.

Beeld: Reni van Maren

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 40, nú in de winkel! Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.