Roddelen royals ook?

02/07/2023

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 26

Ieder land krijgt de koning en koningin die het verdient. Ik hoor het iemand zeggen in het publiek op de markt van Brussel tijdens het staatsbezoek van Willem-Alexander en Máxima vorige week. Ons koningspaar staat gebroederlijk naast dat van België op het balkon van het stadhuis. “Máxima! Máxima! Máxima!”

Door Rick Evers

Het moet wat ongemakkelijk zijn voor het viertal op het balkon, lijkt me zo. Niemand die om Filip roept of Mathilde. Ik heb de twee koningsparen drie dagen van nabij kunnen observeren tijdens het bezoek, ook op de grootse avonden van staatsievertoon, zoals het staatsbanket of op bezoekjes die de koninginnen apart van hun mannen hebben afgelegd. Wat vooral opvalt: Máxima en Mathilde mogen elkaar graag. Ze praten honderduit. Met een collega bedenk ik waar de twee het over zouden hebben. Voorafgaand aan het diner schudt het koninklijk kwartet talloze handen van mensen die mee-eten. Zullen Máxima en Mathilde het hebben over een gast die voorgesteld wordt? Het zou me niets verbazen als er – tussen 135 handen door – vooral een lopend gesprek wordt gevoerd, dat steeds wordt onderbroken door een hand.

Sommigen vonden het opvallend om de twee koninginnen Frans met elkaar te horen spreken. Het verbaast mij eerlijk gezegd niet. Tijdens VN-reizen aan onder meer Senegal en Marokko merkte ik ook al hoe vloeiend onze koningin in de Franse taal is. Mathilde voelt zich in het Frans comfortabeler dan in het Nederlands en ik heb de indruk dat dat voor Máxima ook geldt. Het is ook niet gek, de Franse taal ligt dichter bij het Spaans. De twee praten honderduit, ook als ze na afloop koffie drinken in een sprookjesachtige serre vol tropische planten. Willem-Alexander en Filip mengen zich onder de gasten, terwijl M&M niet bij elkaar zijn weg te slaan.

Toch zijn de twee uit compleet ander hout gesneden, net zoals de koningen. Filip is timide, Willem-Alexander joviaal. Zijn grappen gaan soms wat ver en zijn ongemakkelijk voor Filip. Tegen een vrouw aan tafel: “U was extreem duidelijk, maar we hebben gewoon niet geluisterd.” Misschien kwam de rebelse jongen in Willem-Alexander naar boven. Ik kan het me wel voorstellen als je drie dagen moet optrekken met een collega als Filip. Bij het volksbad – zo noemen ze in België het ontmoeten van de menigte – valt het op dat Filip wat afstand van zijn collega houdt. Door twee handen tegelijk te geven, is hij sneller. En als hij te dicht bij zijn collega zou blijven, zou hij wellicht óók slachtoffer van selfies worden. Niets voor hem.

Belgen die ik spreek, zijn vol lof over Willem- Alexander en Máxima. Zo uitbundig, joviaal. Maar ruilen? Dat willen ze niet. Het zou niet werken, denkt men. Mathilde zit vol empathie en is een geboren koningin. “Ze heeft maar één gezicht en speelt geen rol, zoals jullie koningin dat wel doet”, zegt een van de Belgen. Toegegeven, Mathilde is van adel en is stukken minder uitgesproken dat onze Máxima. Zoals de Belgen zelf ook minder uitgesproken zijn dan wij ’Hollanders’.

De twee vorstinnen dragen dan wel allebei kleding van Natan, soms zelfs vrijwel identieke stukken, ze drágen het anders. Dat zegt ook Edouard Vermeulen, hoofd van het modehuis. Máxima is wat gedurfder, onder meer in kleuren. Maar dat is niet het Nederlandse, maar de latina in haar. Het Belgische koningspaar komt misschien wat saaier over, ik ben ze na drie dagen wel meer gaan waarderen. Waar Máxima zelf meer op de voorgrond staat, zie ik hoe Mathilde haar man soms moed inspreekt. Kleine, lieve momentjes om haar man power te geven. Waar wij ’Je Maintiendrai’ als wapenspreuk hebben – ik zal hand haven – hebben de Belgen ’L’Union fait la force’: eendracht maakt macht. Het Belgische koningspaar is de vleesgeworden wapenspreuk om de verdeelde Belgen bijeen te houden. En hún populariteit is de laatste jaren gestegen…

Beeld: Mischa Schoemaker

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 26, nú in de winkel! Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier.