The King & Máxima

16/06/2024

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 24

Door Rick Evers

Nee, ze hebben hier eigenlijk geen flauw idee welk hoog bezoek hier verwacht wordt. Een koning? Uit Nederland? Het is al een wonder als men hier íéts over ons land weet, maar hoe ons staatshoofd heet, is een brug te ver. Ik ben in Atlanta als ik dit typ, de stad van de Olympische Spelen van 1996, de eerste die ik bewust meemaakte.

In Erp waren we gezamenlijk in extase om de enige beroemdheid binnen onze dorpsgrenzen, Anky van Grunsven, die uiteindelijk zilver behaalde bij het dressuur. Of eigenlijk twee, samen met haar Bonfire. Willem-Alexander zal het zich ongetwijfeld ook nog herinneren. Maar in deze hoofdstad van de staat Georgia lijkt hij geen onuitwisbare indruk te hebben gemaakt. Hij was hier toen als lid van het Internationaal Olympisch Comité. Samen met Máxima is hij er dit keer voor een werkbezoek van vier dagen, waarvan Atlanta het startpunt is.

Ik had verder niet zo’n beeld bij de stad, maar dankzij wat taxiritjes van A naar B, maar met name de gesprekken met de taxichauffeurs, krijg je al meer een beeld. ’The King’ is hier niet Willem-Alexander, maar Martin Luther King. Verder is Atlanta de stad waar Coca-Cola en Julia Roberts werden geboren. Maar de taxichauffeurs noemen me vooral namen op van mensen die me weinig zeggen. T.I.? Lil Nas X? Lil Scrappy? Bij Kanye West gaat pas een belletje bij me rinkelen. Rap is groot in Atlanta. Laten WA en Máxima nou toevallig ook een tussenstop maken bij een gerenommeerde hiphopstudio. Want ook op dat vlak zijn er economische kansen. Een producer is van plan naar Nederland te komen voor een nieuw hoofdkwartier om talent te kunnen helpen. Andersom komen er al hiphopartiesten naar Atlanta om hun nieuwe plaat op te nemen in een studio waar zelfs Beyoncé eens stond.

Een andere chauffeur vertelt uitgebreid dat hij in Atlanta is terechtgekomen vanwege de aantrekkelijke huizenprijzen en belastingen. Zonder het te weten een paar huizen van de studio vandaan. Een plek waar élke avond wel wat te doen was. Niet in positieve zin. De kogels vlogen je in de buurt bijna dagelijks om de oren. De taxichauffeur begreep ineens beter waarom de huizen er zo goedkoop waren en hij besloot naar een wat rustiger deel van de stad te verhuizen, waar nog pittoreske oude huizen staan, in het groen. Atlanta is bekend en berucht om de moorden en de vrijheid op het gebied van wapenbezit. Het weerhield me er toch niet van om in een paar vrije uurtjes met een collega een elektrische step te pakken en kriskras door de stad te rijden, om toch iets meer te zien dan alleen waar we zullen stoppen met de koning en de koningin.

Het koningspaar landt relatief laat, om kwart over negen in de avond. En nadat we hun aankomst hebben vastgelegd, vertrekken we met gierende banden achteraan in hun motorescorte terug naar het centrum van de stad, waar ze worden afgezet in het poepchique Ritz-Carlton Hotel. Om u een idee te geven: de mooiste suite kost 3.000 dollar per nacht. Ongetwijfeld krijgen ze die cadeau van de gouverneur van de staat.

Terwijl Willem-Alexander en Máxima al lang en breed naar binnen zijn, komt ook onze persbus, als laatste in de stoet, tot stilstand. Wij mogen lopend naar ons hotel, even verderop. Ik ben onder de indruk van de Amerikaanse politiemacht die het koningspaar beschermt en er intussen voor zorgt dat de hele buurt blauw verlicht is. Ook een man op de hoek blijft even staan. “What’s going on here?” Nou, het is de koning van Nederland die net in zijn hotel is aangekomen, leg ik hem uit. “And queen Máxima?”, reageert hij hoopvol. “Yeah!”, lach ik enthousiast. “Die óók!”

Beeld: ANP

Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 24, nú in de winkel! Of lees ‘m online. Liever bestellen? Dat kan hier.