(Z)waaigarantie
22/03/2025
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 12
Het staatsbezoek aan Kenia is in volle gang terwijl deze Weekend van de drukpers rolt. Bij voorbaat stond deze trip van koning Willem-Alexander en koningin Máxima in het teken van protesten tegen president Ruto in het land. Diplomatiek gezien is dat niet gezellig voor de koning om mee aan te komen bij de president, hoewel die ook op de hoogte zal zijn van wat er in dit kikkerlandje wordt geschreven.
Willem Alexander – en de ministers – vonden het evenwel belangrijk om mensenrechten onderdeel te laten zijn van het bezoek en juist met jongeren in gesprek te gaan. Voor de veiligheid praten Willem-Alexander en Máxima met de jongere generatie in de residentie van de Nederlandse ambassadeur in Nairobi, dat officieel Nederlands grondgebied is. Al vraag ik me af of die jongeren er later niet alsnog problemen mee zullen krijgen.
Verder staat het bezoek erg in het teken van handel. Er reizen zo’n zestig Nederlandse bedrijven mee. Als het aan het ministerie van Buitenlandse Zaken ligt, worden de contracten en andere overeenkomsten lekker praktisch ondertekend op een ministerie of in een gehuurd zaaltje van een hotel. Zo’n sfeerloze plek waar een boeketje nog enige kleur brengt aan de ruimte met systeemplafond en koud ledlicht. En dan zijn ze verbaasd waarom die foto niet op de voorpagina’s belandt.
Onder collega’s hoor ik het steeds vaker: de bezoeken worden saaier en de interesse in Nederland daalt per keer. Deels heeft het te maken met de dalende interesse in het koningshuis. Zelfs in Duitsland, waar men vroeger elke zucht van Máxima breed uit zou hebben gemeten, hoopt men dat Amalia en haar zusjes snel meer in de openbaarheid komen. Af en toe kijk ik weemoedig naar de beelden van de tijd waarin koningin Juliana met prins Bernhard zulke reizen aflegde. Of zelfs Beatrix en Claus. De bezoeken waren langer, focusten meer op de culturele banden en leverden bovenal mooiere plaatjes op.
Mijn suggestie om zo’n saaie ondertekening plaats te laten vinden in het wildpark in Nairobi, waar de tekentafel uitkijkt op de voorbijlopende giraffen, werd direct weggewuifd. En toch denk ik dat het combineren van het beste van twee werelden, vorm en inhoud, ervoor zou kunnen zorgen dat zulke beelden alsnog op de voorpagina van de krant komen. En dus vinden sommige verslaggevers: dan moeten we zélf zoeken naar een manier om een staatsbezoek te ’verkopen’ aan de lezers. En dan ’moet’ iets triviaals als een koningin die haar dag duidelijk niet had en de wind moest trotseren, worden opgeblazen tot nieuws, simpelweg omdat er verder weinig spannends te melden valt. Inhoudelijk zit het deze keer wel snor, maar qua leuke plaatjes is het afwachten.
Gelukkig is er de pleister op de wond van de RVD, die een fotomoment heeft ingepast in het programma. Het koningspaar zal poseren bij het Naivashameer. Met hopelijk zebra’s die op dat moment voorbijlopen als figurant, voor een echt Keniaans plaatje. Ik moest denken aan een leuke collega, zij vroeg ooit bij een persvak op Curaçao om ’zwaaigarantie’ van de royals. Nu kan de RVD natuurlijk ook geen zebragarantie geven. Net als een niet-waai-garantie…
Beeld: MISCHA SCHOEMAKER
Deze column is gepubliceerd in Weekend nummer 12, nú in de winkel! Of lees ‘m online. Liever bestellen? Dat kan hier.
LEES OOK
Wat speelt er momenteel bij de royals? Je leest het elke week in de column van Royalty-verslaggever Rick Evers. Sinds 2010 volgt hij het koningshuis op de voet en is regelmatig te zien en te horen op de tv en de radio.
Uit andere media
