Column Bart Ettekoven

25/02/2015

Eén van onze verslaggevers staat enigszins teleurgesteld voor mijn bureau. ’Kees Tol wil geen interview geven. Althans, híj wilde wel, maar zijn manager vertelde dat Kees niet praat met de roddelbladen.’ Ik geloofde mijn oren niet. Kees Tol? ’We hebben het toch wel over dezelfde Kees Tol, he? Die Kees die altijd aardig is geweest tegen ons en die bij Shownieuws een paar keer per week lekker roddelt over het wel en wee van Bekende Nederlanders aan de desk naast Patty Brard?’ ’Ja, die Kees. Die mag van zijn manager nu ineens niet meer met ons praten.’

Managers, pff. Al zolang ik dit werk doe, kan ik met de meeste managers goed overweg. We kennen elkaar langer dan vandaag en weten wat wij aan elkaar hebben. Na al die jaren hebben we elkaars vertrouwen gewonnen. Dus als zij zeggen dat hun ster niet zwanger is, dan is zij dat ook niet. En als ik zeg dat we niets zullen doen met een verhaal, dan doe ik dat ook niet. Soms is het nou eenmaal beter iets niet te publiceren.

Maar sommige managers liegen en bedriegen en zijn net zo betrouwbaar als de gemiddelde tweedehandsautoverkoper. De sterren die zij vertegenwoordigen, zijn daarentegen over het algemeen heel leuk. Ik ben dan ook al zover om sommige managers over te slaan en de bewuste persoon direct te bellen of aan te spreken op een feestje. Scheelt een hoop narigheid en ergernis.

Maar goed, even terug naar Kees. Kees werd bekend in Nederland dankzij Jan Smit. Kees was producer van Jan’s reallifesoap Gewoon Jan Smit en kwam zodoende af en toe in beeld. Hij viel op door zijn geestige opmerkingen en werd op die manier ontdekt. Jan Smit begrijpt prima hoe het werkt met de media. Zijn manager trouwens ook. Toen ik die jaren geleden belde met de vraag of het klopte dat het over was tussen Jan en Yolanthe, vroeg hij mij dit nog even stil te houden. In ruil daarvoor zou ik de primeur krijgen. Ik hield mijn woord, en hij ook. Misschien is Kees gewoon toe aan een manager die het wél begrijpt. Want hoezo zou iemand die zelf nota bene een roddelprogramma presenteert, niet mogen praten met de roddelbladen? Dat voelt een beetje als een vegetarische slager. ’Sorry mevrouw, ik verkoop het biefstukje wel, maar eigenlijk ben ik erop tegen.’ Misschien moet Kees eens gaan praten met de manager van Jan: lekker om de hoek en die begrijpt wél hoe het werkt.