Column: Marc van der Linden
16/05/2013
Meer openheid op het menu, graag.
Onze nieuwe koning heeft al in de eerste week van zijn koningschap de deuren van zijn paleizen op een kiertje gezet. Op paleis Noordeinde ontving hij de ambassadeurs van Pakistan en Marokko die hem hun geloofsbrieven kwamen overhandigen. De geloofsbrieven zijn een mooie traditie. Daarin vraagt het staatshoofd van een land het staatshoofd van het land waar de ambassadeur gestationeerd is hem of haar bij te staan en hem of haar als officiële vertegenwoordiger van het land te erkennen. De ambassadeurs worden altijd met een koets opgehaald bij hun residentie en van daaruit naar paleis Noordeinde gebracht, waar het volkslied wordt gespeeld en een erewacht klaarstaat. Wat zich binnen het paleis afspeelt, mochten we eerder nooit zien. Koningin Beatrix wilde dat deel van haar werk kennelijk geheim houden. En dat terwijl er bij zulke momenten standaard een fotograaf aanwezig is. De foto’s waren echter bedoeld voor intern gebruik: ze werden aan de nieuwe ambassadeur en de ambassademedewerkers gestuurd. De media kregen ze nooit en dat heb ik altijd vreemd gevonden. Dat de koningin haar privéleven geheim wilde houden was haar goed recht, maar van de uitvoering van haar werk als staatshoofd mogen we toch wel wat meer zien?
Willem-Alexander, de nieuwe koning, lijkt dat ook te vinden. Want de foto’s van de ontvangst van de eerste twee ambassadeurs werden vrijgegeven aan de media. Bij het zien van die foto's zult u vast zeggen: ’Is dat nou zo bijzonder?’ Men ziet de koning immers alleen een enveloppe in ontvangst nemen. Maar het laat wel een deel van het werk van de koning zien en dat is, volgens mij, alleen maar goed. Het zou sowieso fijn zijn als Willem-Alexander een wat opener mediabeleid zou gaan voeren, naar het voorbeeld van de andere vorstenhuizen van Europa. Daar wordt gewoon zonder problemen gemeld wat er bijvoorbeeld tijdens een staatsbanket wordt geserveerd en geschonken en wie er zijn uitgenodigd. Hier wordt dat als een soort staatsgeheim verborgen gehouden. Een mooi voorbeeld was het afscheidsdiner van koningin Beatrix in het Rijksmuseum, toch een evenement waarbij de hele wereld toekeek. De Rijksvoorlichtingsdienst wilde niet zeggen wat er te midden van de schilderijen van Rembrandt en Vermeer geserveerd zou worden. Dat was kennelijk privé, terwijl het etentje toch echt door de belastingbetaler is gefinancierd. We kwamen het pas te weten toen minister Frans Timmermans zijn menukaartje op Facebook plaatste: kreeft met kaviaar, ossenstaartsoep, reebiefstukjes met asperges en Lambada-aardbeien met limoncellosaus toe. Niet wereldschokkend toch? Moet dat nou zo geheim blijven? Overigens: als Frans Timmermans het niet bekend had gemaakt, dan was ik waarschijnlijk ook wel te weten gekomen. Want de asperges kwamen van de familie Gubbels in Helvoirt. En laat mijn moeder daar nou óók altijd haar asperges halen….