Column Marc van der Linden

30/03/2020

Koning Willem-Alexander had de juiste toon in zijn toespraak over het coronavirus. ’Het meest getroffen zijn de mensen die ernstig ziek zijn en hun familie. Wij leven intens mee met de nabestaanden van de mensen die zijn overleden en met alle coronapatiënten, thuis of in een ziekenhuis. Wij denken aan u in deze moeilijke tijd. De maatregelen om de verspreiding van het virus af te remmen zijn noodzakelijk en ingrijpend. Ik begrijp uw verdriet als u uw geliefde, moeder, vader, oma of opa niet kunt bezoeken in het verpleeghuis. Juist nu wilt u maar één ding: hun hand vasthouden. Troost geven,’ aldus de koning. Terecht gaf hij verder een compliment aan zorgverleners, maar ook aan iedereen die ervoor zorgt dat we, op wat voor manier dan ook, in leven blijven.

‘We beseffen maar al te goed hoe onmisbaar de mensen zijn die voorkomen dat onze samenleving stilvalt. Mensen in de logistiek, de supermarkten, de schoonmaak, de ICT, het onderwijs, de kinderopvang, het openbaar vervoer, bij de politie en op al die andere plekken.’ De koning was precies wie hij moet zijn, de vader des vaderlands, die namens ons allen gevoelens uitspreekt die we zelf onmogelijk aan zoveel mensen tegelijk kunnen meedelen. Niets dan complimenten dus voor hoe hij zijn rol als koning uitvoert. Maar bij hoe hij het privé aanpakt, zet ik wat vraagtekens. In zijn toespraak zei de koning óók: ’Het is belangrijk dat we (…) alle aanwijzingen opvolgen. Zij hebben maar één doel en dat is dat wij samen zo goed mogelijk door deze crisis komen en dat de risico’s voor kwetsbare mensen zo klein mogelijk blijven.’ In Lech werden ineens vijf gevallen van corona geconstateerd. De koning was daar met zijn gezin tot 7 maart. Tien dagen later kwam er een brief van de gemeente die aan duidelijkheid weinig te wensen overlaat. Vanaf 17 maart zou Lech twee weken in quarantaine gaan. De mensen die er na 3 maart nog waren geweest, moesten hetzelfde doen. ‘Deze quarantaine is niet vrijwillig, maar verplicht en geldt voor alle individuen, ongeacht de duur van hun verblijf – ook al was het maar om een dag te skiën.’ Het koninklijk gezin en hun beveiligers zouden dus van 17 tot en met 31 maart in quarantaine moeten gaan. Maar dat deden ze niet… Dat de koning meteen na Lech naar Indonesië is gegaan, valt hem niet te verwijten. ‘Lech’ was toen nog niet bekend. Volgens de RVD besloten de koning en zijn gezin na de instructies uit Lech en na overleg met het RIVM zich aan sociale isolatie te houden, maar vooral afstand te houden. Deze week gaan de koning en de koningin, zo heb ik begrepen, op verrassingsbezoeken bij mensen die nu hard in de weer zijn om corona te bestrijden. WillemAlexander en Máxima zullen ongetwijfeld (hopelijk) gezond zijn en bij twijfels niet gaan. Toch snap ik niet dat onze eigen koning en zijn echtgenote een dringende brief, waarin duidelijk wordt gezegd dat zij in quarantaine zouden moeten gaan, negeren.