Column Marc van der Linden – Grande Dame
25/05/2021
Toen het koninklijk gezin bij Carré arriveerde, kwam er bijna onopvallend rechts een chic geklede dame te staan, die je in een fractie van een seconde later ineens herkent als prinses Beatrix. Ik schrijf bewust een fractie van een seconde, want natuurlijk herken ik onze vorige koningin altijd en overal. Daarvoor zorgt alleen al het onveranderde kapsel. Die lichte verrassing kwam echter vooral doordat de prinses ineens zo klein leek. Beatrix is nooit een heel grote vrouw geweest, maar klein al helemaal niet. Nu stond ze naast haar zoon en diens gezin en dat leken wel reuzen. Máxima is niet klein en al helemaal niet op de enorme hakken die ze draagt. De liefde voor hoge schoenen is helemaal overgegaan op haar dochters. Met als gevolg dat Amalia nu langer is dan haar moeder, Alexia even lang en Ariane hard op weg is om Máxima straks het kleintje van het gezin te laten zijn. Het zal in de toekomst helemaal opvallen, want ik kan me niet voorstellen dat de koningin op haar tachtigste nog op de hakken loopt die ze nu meestal draagt, maar wie weet. De hakken zijn ook een afvalgeheim van de koningin. Want al toen ze naar de universiteit ging, ging ze dagelijks op die hoge palen naar de collegebanken. Heen en terug was dat al snel een uur lopen en door de hakken verbruikte ze naar verluidt ook meer calorieën. Het lijkt me dat je er een flinke rugkwaal aan kunt overhouden, maar ik ben geen arts.
Prinses Beatrix heeft nooit, ook niet in haar jonge jaren, zulke hoge hakken gedragen als haar schoondochter en kleindochters nu doen. In die tijd waren al te hoge schoenen gewoonweg ’not done’ in adellijke kringen. Als koningin droeg ze hakjes van maximaal 5 centimeter, maar in de loop der jaren zijn daar wel wat centimeters af gegaan. Koninginnen ontkomen nu eenmaal niet aan wat we allemaal meemaken als we ouder worden, de krimp. Dat kan al snel een paar centimeter schelen. Het bizarre in Nederland is dat je lengte in je paspoort staat. Die is bij mij opgemeten toen ik 16 jaar was. Eén meter 82 staat er. Ik werd gemeten op het gemeentebureau en daar moest je tegen een meetlint gaan staan. De ambtenaar stond niet eens op en keek vanaf een afstandje en zei: één meter tachtig of zo? Ja, zei ik. Blij, want ik mat slechts één meter 79 en dat klinkt een stuk kleiner dan één meter tachtig. Toen ik mijn schoenen weer aanhad en het handgeschreven paspoort in ontvangst nam, zei hij: ik heb er maar twee centimeter bij gedaan, want je zult vast nog even doorgroeien. In mijn geval gebeurde dat echter alleen in de breedte… Onlangs is mijn paspoort weer verlengd en ik ben tot 2031 van staatswege nog steeds wat ik nooit was… Ik ben benieuwd hoe dat ooit met het paspoort van bijvoorbeeld Beatrix is gegaan en welke lengte er bij haar in staat. Nu, naast haar familie, leek ze klein. En vooral bescheiden – ze laat het gezin in het middelpunt staan – en ook ontroerend trots. Maar als je haar alleen ziet, bij één of andere bijeenkomst, dan valt haar lengte helemaal nooit op. Ze is en blijft gewoon een Grande Dame.