Column Marc van der Linden – Het koningspaar lijkt al vergeven
02/11/2020
Het zijn onrustige tijden voor de koninkrijken van nu. Eigenlijk is er overal wel wat aan de hand. Een kleine opsomming. In Scandinavië en het Verenigd Koninkrijk kampt men met staatshoofden die denken dat hun rol voor het leven is. Klinkt wat valsig, maar deze staatshoofden wijzen naar de traditie onder hun voorgangers. Dat is een goed punt, maar de toekomst van de monarchie zou belangrijker moeten zijn voor de Britse Elizabeth (94), Carl Gustaf van Zweden (74), Harald van Noorwegen (83) en Margrethe van Denemarken (80). Door de coronacrisis zijn zij meer dan hun opvolgers veroordeeld tot thuiszitten in een soort isolement. Dat moet gekmakend zijn, helemaal als je voortdurend de discussie meemaakt dat het land beter af is met een jonger koningspaar. Of dat echt zo is weet niemand, maar met name in Denemarken en Zweden is er een opvolger die populairder is dan het huidige staatshoofd. In Noorwegen geldt dat minder, vooral omdat kroonprins Haakon al regelmatig regent is geweest in de afgelopen jaren en zijn vrouw niet alleen aan een ernstige longziekte, maar ook aan vliegangst lijdt.
In het Verenigd Koninkrijk is er daarnaast nog de kwestie van prins Andrew, die relatief snel van het toneel is afgevoerd. Het verlies van Harry en Meghan is een veel grotere klap. Juist zij wisten het deel van de bevolking te bereiken dat traditiegetrouw maar weinig heeft met het vorstenhuis, de jeugd en de immigranten. Dit zijn echter geen problemen zoals men in Spanje heeft, waar de vader van de koning het land uit is gevlucht en diens zwager ’n gevangenisstraf uitzit vanwege miljoenenfraude. Of zoals in Thailand, waar de koning alle respect van zijn bevolking kwijt is vanwege zijn bizarre en geldverslindende levensstijl. De monarchie kost daar jaarlijks een miljard dollar en alsof dat nog niet erg genoeg is, de koninklijke familie zit op allerlei manieren in zo’n beetje al het belangrijke onroerend goed én de belangrijkste bedrijven van het land. Het persoonlijke fortuin van koning Maha Vajiralongkorn zou ergens tussen 30 en 70 miljard zijn. Dat heeft hij niet te danken aan zijn betrokkenheid bij zijn land, waar hij maximaal een paar weken per jaar doorbrengt. De rest van het jaar is hij vooral druk met zijn harem van twintig vrouwen en zijn officiële concubine, die hij onlangs uit de gevangenis haalde en in ere herstelde. Het maandenlange verblijf in het cachot had ze te danken aan de beschuldiging dat ze roddels had verspreid over de officiële echtgenote van de koning, koningin Suthida. De koning was daar zo boos over dat hij persoonlijk het huis van deze vrouw ’verbouwde’ door het interieur kapot te slaan en het dak te verwijderen met een bijl en door brand te stichten. Dan is er Luxemburg, waar de groothertogin na een vernietigend rapport over haar tirannieke gedrag ook min of meer uit beeld is gestuurd. Koning Filip van België is tussen al deze vorsten een uitzondering; hij kreeg de bewondering van het hele land door het ontvangen van zijn halfzuster Delphine. In België zei men meteen dat Willem-Alexander wel wat lessen kon gebruiken van hun koning, terwijl daarvoor altijd naar onze koning werd gewezen als voorbeeld van hoe modern koningschap eruit moest zien. In Nederland gaat het echter snel. De kritiek op het koningspaar vanwege hun vakantiereis naar Griekenland is al verstomd. Ze hebben excuses aangeboden en dat was toch prachtig? En nu weer over tot de orde van de dag…