Column Patty Brard
03/01/2018
Mijn kerst kon niet meer stuk, toen ik de foto van de hereniging van André Hazes en zijn moeder Rachel zag. Nog wat onwennig, zo tussen André en Monique en die kleine in, maar het begin is er!
Vorig jaar schreef ik hier over de komst van André Hazes III. De familie lag toen nog met elkaar overhoop en de berichtgeving in een krant was: ’TRIEST: Oma Rachel ziet van haar kleinzoon alleen… DIT’, naast een foto van André III. Onaardig, op zijn zachtst gezegd. Alleen al daarom ben ik blij dat de familie deze foto van de hereniging niet via een krant, maar op hun eigen Instagram met ons deelde. Van Rachel is namelijk door hen een beeld geschetst, dat absoluut niet met de waarheid overeen komt. Een zakelijke kenau zou het zijn, die over lijken gaat. Het is ook niet zo gek dat het een tijd niet goed ging met haar. De krant fileert je en iedereen denkt daarom maar alles over je te mogen zeggen.
Rachel oogt nog wat broos, maar zoals een goede moeder betaamd zat ze deze kerst niet heel alleen kerstfeest te vieren, maar met opgeheven hoofd met haar zoon, schoondochter, kleinkind en familie. Omdat ik weet hoe wrang feestdagen kunnen zijn met ruzie in de familie kon ik wel janken van geluk dat dit zo heeft uitgepakt. Complimenten aan André en zeker aan Monique. Waar André volstond met een simpel ’Herenigd’ onder zijn foto, wilde Monique iets meer kwijt: ’Omdat het tijd is, stapje voor stapje in vrede, respect met elkaar.’ Heel wijs en welwillend. Er zijn zoveel partijen die met de neus in min of meer dezelfde richting moeten staan, wil zo’n ruzie goed komen. Monique’s rol is daarin essentieel. Denk bovendien dat zij het afgelopen jaar naast de enorm lieve kant van André ook zijn ondeugende kant gezien zal hebben en daardoor misschien Rachel beter is gaan begrijpen. En misschien komt er wel een huwelijk aan, dat wil je toch ook niet zonder je moeder/schoonmoeder! Hoe dan ook, er is genoeg gekwetst. Of zoals Monique zo mooi zei: ’Omdat we de héle wereld niet kunnen veranderen, maar de wereld in en om ons heen wel!’
Ik hoop dat Rox en verloofde Erik zich spoedig bij de familie zullen voegen. Zet hem op en maak nieuwe, mooie herinneringen met elkaar, jullie hebben er al zoveel gemaakt zonder elkaar. Hoe dit mooie begin van deze hereniging tot stand is gekomen en wie hoeveel water bij de wijn heeft moeten doen, het doet er niet toe. Als dit zo doorzet, zal het waarschijnlijk een wonderbaarlijk gelukkig nieuw jaar voor de familie Hazes gaan worden! Zullen we daarop proosten?