Column Patty Brard
17/09/2014
Hoewel ik me voorgenomen had NOOIT meer te trouwen, heb jij me toch weten over te halen om de laatste fase van mijn leven door te brengen als jouw officiële vrouw. Maar zoals je weet heb ik aan eerdere verbintenissen niet alleen een TROUWma overgehouden, maar ook een bak bagage waar jij soms de dupe van bent.
Vertrouwen in loyaliteit heb ik niet meer en financieel sta ik enorm op mijn strepen. Voor mij is het heel wat dat ik na 9 jaar een aantal financiële zaken aan jou overlaat. Ik vertrouw je, al was het wel een dingetje dat nergens opgenomen kon worden dat jij afziet van enige vorm van alimentatie, mocht het toch verkeerd gaan. Bijna was ik er daardoor alsnog tussenuit gepiept. Het is ook niet leuk om over een eventuele scheiding te moeten nadenken en pas daarna de romantiek van een huwelijk te gaan beleven. Toch was het nodig, om mij de rust te geven dat deze stap met jou de goede is.
Want dat is waar het echt om gaat: de liefde tussen ons en de bezegeling daarvan na 9 jaar. Het was geen geplaveid pad naar vandaag toe. Toen ik je ontmoette, vertoonde ik de laatste tekenen van het ongeleide projectiel Patty Brard, maar inmiddels heb ik die onder controle. Er is nog weleens een uitspattinkje, maar ik geef de voorkeur aan een gezond, sportief leven. Dat is jouw invloed. Ik dank je daarvoor, want ik ga als blijer mens door het leven. Dan is er de verstoorde relatie met mijn dochter, waar jij in hebt geprobeerd te bemiddelen. Tevergeefs, maar je hebt wel je best gedaan. Ook voor mijn ouders heb je je enorm ingezet, dat weten mijn broer Dennis en ik als geen ander.
Je bent een voorstander van de lieve vrede bewaren, maar ook principieel, en je vindt het moeilijk te verkroppen als iemand lelijk over mij doet. Ik voel me daarom beschermd bij jou. En als iemand vraagt waarom je van mij houdt, zeg jij dat je me lief, intelligent en zorgzaam vindt. Daar ben ik trots op. Jij bent absoluut mijn veilige thuishaven. Je weet dingen goed te verwoorden en in perspectief te zetten. Je bent eerlijk en blijft altijd kalm. Soms iets te kalm naar mijn zin. Maar daarom vormen we zo’n goed stel. Ik doe 80 dingen tegelijk en breek daarbij mijn enkels, jij rijdt dan rustig naar de Eerste Hulp, om me daarna met onze surrogaatkindjes, onze hondjes Bibi en Lulu, in bed te leggen. En je vindt het ook nog goed dat zij tussen ons in slapen.
Je vindt het ook altijd goed dat ik met vrienden soms wat voor mezelf ga doen op Ibiza. Dat je me die vrijheid gunt, is voor mij van levensbelang. Ik kan niet tegen constant gehijg in mijn nek.
Elke ochtend om half 8 eruit en elke avond om 12 uur erin. Dat kneuterige leven bevalt me uitstekend. Vroeger had jij een hekel aan het woord gezellig. Tegenwoordig vind je het gek als ik geen bloemen heb staan of niet lekker gekookt heb. Ik doe dat allemaal graag voor je, lieve Antoine. Ik wil heel graag de rest van mijn leven officieel bij jou horen. Jij doet me mijn verdriet vergeten en geeft me het gevoel dat ik ertoe doe. Als vrouw, met een eigen carrière, en als partner. Ik hoop dat ik mijn laatste, pak ‘m beet, 25 kerstbomen met veel plezier en in goede gezondheid met jou mag optuigen. Ik hou van jou Antoine, je bent mijn alles.
Liefs, Patty