Column Patty Brard

25/01/2017

De superfitte Faja Lourens is haar tweede Killerbody-boek aan het promoten. Van haar eerste boek werden 125.000 exemplaren verkocht, dus logisch dat zij na de feestdagen met Killerbody 2 komt. Ik ben natuurlijk niet de doelgroep van Fajah’s boeken, dat zijn jonge meiden, en ik zal de eerste zijn die toegeeft een moord te doen voor Fajah’s prachtige lijf. Helaas is dat mij op mijn leeftijd niet meer gegeven en God (en Antoine) weten dat ik er genoeg aan probeer te doen.

Maar het zal niemand ontgaan zijn dat Fajah veel kritiek heeft gekregen over de uitspraken die zij over voeding doet. Zo zegt ze 1.350 calorieën per dag te verbranden en er 1.200 per dag te nuttigen. Het Voedingscentrum raadt echter 2.000 calorieën per dag aan en daarom is iedereen volgens Fajah te dik. Dat er alleen al 1.200 calorieën per dag nodig zijn om je hart te laten pompen, schijnt niet de moeite van het vermelden waard. ’Omarm je hongergevoel’ is haar devies.

Ik ben het met voedingsdeskundigen eens die zeggen dat Fajah zich niet realiseert dat het beeld dat zij creëert levensgevaarlijk is voor kwetsbare meisjes. Uiteraard is er met mensen die een eetstoornis hebben meer aan de hand. Het is een psychische aandoening, maar het ontstaat wel doordat je een voorbeeld ziet. Jaarlijks overlijden zo’n 10 tot 15 procent van de mensen met een eetstoornis. Als Fajah zichzelf wil uithongeren, is dat haar keuze, maar propageer het niet bij een kwetsbare groep. Er zijn ook mensen die het voor Fajah opnemen: ’Er zijn ook boeken over wijn, dan zeggen we toch ook niet: ’Hier kun je alcoholist van worden?’

Ik heb echter nog nooit een wijnboek gelezen waarin ze je aanraden 10 flessen wijn per dag achterover te slaan.

Fajah reageert nonchalant: ze snapt dat het leuke televisie oplevert als wordt gemeld dat ze anorexia aanjaagt. Ze lacht het weg en begint elke ochtend om half 7 met cardio op een lege maag. Daarna eet ze de grootste maaltijd van de dag: pannenkoek en havermout. ’Ach,’ zegt ze, ’ik heb inmiddels een olifantenhuid, natuurlijk is er altijd kritiek.’

Maakt Fajah gewoon een kookboek met leuke gezonde recepten, stimuleer ik dat alleen maar. Maar als zij, en velen met haar, zich ineens voedingsdeskundige waant, vind ik dat we moeten overwegen om, net als de vreselijke ziektes op pakjes sigaretten, een afbeelding van iemand met anorexia op de boeken moeten afdrukken als waarschuwing. Wees zuinig op je lichaam!