Column Patty Brard

11/01/2017

Het zijn mijn laatste dagen van ons eerste verblijf in ons nieuwe onderkomen in Ibiza. Ik merk dat ik ongewoon goed tot rust ben gekomen. Eigenlijk had ik voor deze vakantie geopereerd moeten worden aan mijn rechterschouder, maar rust blijkt het snijden te verslaan. Rust blijkt ook goed te zijn voor je relatie. Zonder invloeden van buitenaf, boven op een berg, heb je alleen elkaar en de plantjes die je in je nieuwe kruidentuin wilt planten. Nou zeggen die weinig terug, dus daar kan je geen ruzie mee krijgen. Hooguit is mijn dramgedrag af en toe een obstakel, want het moet natuurlijk nog steeds allemaal NU, maar ook dat liet ik varen naarmate de tijd verstreek en Antoine mij alleen maar meewarig aankeek alsof hij wilde zeggen: ’Ga maar even wat anders doen, het komt goed!’

Dus ging ik af en toe mijn handjes en voetjes laten doen bij de lokale schoonheidssalon. Helemaal hippie ga ik niet worden, dat mag duidelijk zijn. Eerlijk is eerlijk: alleen op een berg is top, maar dan wel met wifi en alle tv-kanalen. En zo lig ik ’s avonds op de bank heus wel tv te kijken. Ik heb de documentaire rond het proces van O.J. Simpson met spanning gevolgd en zag een programma over Toon Hermans. Daar werd ik zo ontzettend blij van, dat we besloten alle oude Toon Hermans-conferences te gaan terugkijken. Wat een prachtig mens was die Toon toch. Hij laat me lachen om niets, alleen zijn verschijning is al genoeg. Hij brengt me vreugde, hij is positief, hij durfde zich kwetsbaar op te stellen en goochelde met de Nederlandse taal als geen ander. Daarom vooral voor Peter Rudolph de Vries, op wiens onnodige negatieve opmerking over mij ik veel te impulsief reageerde en die ik op mijn berg verder heb geprobeerd te negeren, een paar klassiekers van Toon op een rij: ’Leven is een gunst, te weten hoe is een kunst.’

’De roem van mensen is slechts schijn, je kunt alleen maar groot zijn in het klein.’ ’Gevoel voor humor begint bij gevoel voor verdriet.’

’Er gaat meer boven je pet dan eronder…’

Maar de uitspraak die alles in perspectief zou moeten zetten: ’Ik ben erg blij dat ik leef en geen vliegje in mijn oog heb!’, oftewel: lekker belangrijk allemaal!