Column Patty Brard
09/12/2015
Cath Luyten zou je de Belgische Chantal Janzen kunnen noemen. Cath blijft voor de Belgische tv slapen bij tien bekende Nederlanders, om zo Nederland te herontdekken. Decennia geleden keken de Vlamingen namelijk massaal naar de Nederlandse openbare televisie en hadden daardoor een sterke band met ons land. Dat is al lang niet meer zo.
Sinds de introductie van de commerciële televisie zijn de Vlamingen een eigen televisiecultuur gaan ontwikkelen, en Cath is daar een belangrijk onderdeel van geworden. Cath is een vrolijke, openhartige, empathische vrouw, getrouwd met een van de beste sportjournalisten van België. Samen hebben ze een zoontje van zeven. Jarenlang heeft ze net als Floortje Dessing de wereld rondgereisd, maar vond dat moeilijk combineren met het moederschap. Dus zoekt Cath het nu dichter bij huis en zo belandde ze dit weekend als mijn gast in Amstelveen. Ik heb nog even getwijfeld, maar mijn intuïtie en Google zeiden dat ik maar wat moeite moest doen de Belgische banden aan te halen. Ze trof me in een druk weekend, met besprekingen, Shownieuws en verplichte sportsessies van manlief. Rode wijn was voor mij dus uit den boze, maar Belgische televisiecrews werken daar goed op, kan ik je melden. De gesprekken met mijn nieuwste beste Belgische vriendin waren zeer geanimeerd. Uiteraard heb ik Nederland op zijn best geprobeerd te vertegenwoordigen: pannen met draadjesvlees, gehaktballen, hutspot, zuurkool, andijviestamp en HEMA-worsten geserveerd, in rap tempo gevolgd door speculaas, schuim, pepernoten en aardbeientaart. Intussen passeerden alle cultuurverschillen tussen Vlaanderen en Nederland de revue. Daar waar zij zichzelf beleefd vinden, noemen wij hen eerder dom. Zelf zien ze zich graag als bourgondiërs, al vertalen wij dat vaak als vette friteszakken. Belgen zien ons op hun beurt weer als luidruchtig, iets wat ik helaas niet heb kunnen weerleggen. Ze zien ons ook als gierig, dat heb ik dan weer wel met het arsenaal van Hollandse gezelligheid volledig ontkracht. Ik werd nog wat gepest met uitspraken als: ’Twee Nederlanders bij elkaar noemen jullie een werkgroep, terwijl wij twee Belgen bij elkaar een feestje vinden!’ Hoe dan ook, voorlopig is het beeld van Cath al enigszins bijgesteld en nu ligt zij in een gestreken bedje te ruste aan de Amstel. Haar laatste vraag voor het slapen gaan, was: ’Zeg, is dat huis hiernaast niet te koop?’ We zijn op de goede weg…..