Column Marc van der Linden – Zijn hart gevolgd

01/03/2021

Voor Harry en Meghan zie ik het somber in. Ik kan me niet voorstellen dat de grote vrijheidsdrang van met name de hertogin van Sussex steeds een hoofdrol zal kunnen blijven spelen binnen hun relatie. Tot nu toe heeft Harry gedaan wat elke partner moet doen die getrouwd is met iemand die aanvankelijk bereid was alles op te geven voor dat huwelijk. Meghan was actrice in een serie die wereldwijd werd uitgezonden, verdiende een aanzienlijk salaris en begon in de
media op te vallen toen ze trouwde met de bekendste, leukste en volgens velen knapste prins uit de enige  koninklijke familie die iedereen ter wereld kent. Juist vanwege zijn roem en omdat hij de zoon van Diana was, wier dood miljoenen mensen heel erg betreurden, mocht hij trouwen met wie hij wilde. Harry was de golden boy van de Windsors. Hij had, net als zijn moeder, zo’n eigen stijl dat hij alles kon maken. Als prins Charles in een spijkerbroek naar een openbare gelegenheid zou zijn gegaan toen hij jonger was, was hij uitgelachen. Charles had zo’n broek ook aangetrokken om ergens bij te horen. Harry en zijn broer William kwamen echter met alles weg. In een uniform, een smoking en zelfs in ’n linnen pantalon op het strand. De twee prinsen bezitten, net als wijlen hun moeder, het vermogen om normaal te zijn en toch speciaal. Daar hoeven ze niks voor te doen.

Het is onmogelijk om met zo iemand te trouwen. Of je moet Kate Middleton zijn en genoegen nemen met iemand die zeven jaar lang verkering wil, bang als William was dat hij en zijn vrouw net zo’n ongelukkig huwelijk zouden krijgen als zijn ouders. Hij moest echt 100% zeker zijn voordat hij wilde trouwen. Bij Harry was het andersom. Hij werd als een donderslag bij heldere hemel verliefd en heeft vanaf toen zijn leven helemaal aan dat van Meghan aangepast. Hij stopte met jagen, at geen vlees meer en zág de discriminatie waarmee hij te maken kreeg. Je kunt je geen lievere partner dan Harry voorstellen. Maar waar Kate en William elkaars klankbord werden, absorbeerde Harry vooral Meghan’s ellende. Precies wat Harry niet bij zijn moeder had kunnen doen. Nu wel. Alles heeft hij opgegeven. Zijn grootouders – zijn grote helden – zijn diep teleurgesteld in hem. Zijn vader en zijn broer – die zijn beste maten waren in alles – steunden hem ook, maar kregen geen verbinding meer. Zijn vrienden, die hij soms uit de wieg al kende, bestonden niet meer. Het is heerlijk als je je zo kunt geven en je wenst zulke mensen eeuwig geluk toe. Maar je weet… op een dag wordt Harry wakker. En dan ziet hij dat het niet meer zijn leven is. Dat hij in Californië zit, waar de zon altijd schijnt, maar waar hij ook altijd camera’s om zich heen heeft. En dan is het ineens voorbij. Alles misschien wel. En dan zou hij weleens terug moeten kunnen vallen op wie hij was, maar hij heeft dan in ieder geval zijn hart gevolgd. En dat is in de geschiedenissen van koningshuizen maar weinig gebeurd.