Ria Valk Met Haar Vriend Hans Van Leeuwen 02222302 Beeld: Reni van Maren

Ria Valk wars van sterallures: ‘Sommige showbizzcollega’s zijn nep’

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 29

Ria Valk, die op haar 82ste nog een nieuwe plaat uit heeft, worstelde begin dit jaar met haar gezondheid en moest worden geopereerd. “Ik dacht: na je 75ste krijg je geen kanker meer.” Gelukkig gaat het weer goed met haar. Weekend sprak met Ria over haar opmerkelijke hobby, de liefde, roem en succes. “Ik ben altijd gewoon gebleven. Dat slaat toch nergens op, kapsones?”

Door Emelie van Kaam

Ria Valk heeft met haar 82 jaar een nieuwe plaat uit: Zandvoort De Formule 1. “Ik heb hem zelf geschreven, want ik ben Formule 1-fan”, vertelt de zangeres. “Dat komt door mijn vriend Hans, die is helemaal gek van Max Verstappen. Ik vond er nooit wat aan, ik viel in slaap als hij keek. Maar ik ben toch mee gaan kijken op een gegeven moment. En nu vind ik die Verstappen wel te gek, hoor.” En zo zit Ria in het weekend soms urenlang aan de buis gekluisterd. “Hans kijkt ook altijd naar de kwalificatierace en de trainingen, dat doe ik allemaal niet. Ik kijk alleen als-ie echt gaat rijden. Elke race ben ik er weer bij. Een paar weken geleden hebben we op het circuit de videoclip opgenomen van mijn single en ik lach me dood als het wat wordt.” 

Heeft Hans je nog voor meer sporten weten te interesseren? 

“Hij kijkt alles, voetbal ook. Hij vindt alles mooi. En ik kijk alles mee. Ik ben Ajax-fan. Ik heb vroeger met Johan Cruijff in Vinkenveen gewoond en kof e bij hem gedronken. Het was een ontzettend lieve man en hij is me nooit vergeten. Ik was jaren geleden een keer in de ArenA, mochten we komen waar de spelers pauzeren in de rust. Toen zag ik Cruijff opeens. Ik had hem twintig jaar niet gezien. Hij stond met twee mannen te praten, maar opeens zag-ie me en vloog hij naar me toe en omhelsde me: ’Riaatje!’ Ik zei: ’Dat je me nog gedag zegt nu je zo beroemd bent geworden.’ Geweldig!” 

Vond je dat ook een les voor jezelf? Want jij bent ook altijd gewoon gebleven, toch? 

“Ja, natuurlijk. Het slaat toch nergens op, kapsones?” 

Dat hoort wel een beetje bij de showbizz toch, dat neppe? 

“Ik zie het wel bij collega’s, maar dan denk ik: doe even normaal. Ik bedoel, ik ben ook gewoon. Ik vind het leuk als iemand een plaat van me kent, zo van: ’Ria Valk, die is goed.’ Dat vind ik leuk. Maar niet dat het ten koste van anderen gaat, dat hoeft van mij niet, hoor.” 

Hoe gaat het met je gezondheid? Want je bent in februari geopereerd wegens borstkanker. 

“Ik ben een tijdje moe geweest van de narcose. Maar verder gaat het heel goed nu. Het is schrikken als je zo’n knobbeltje voelt. Natuurlijk gingen we meteen door naar het ziekenhuis. Dan moet je een mammografie doen. Tot mijn 75ste heb ik dat gedaan, maar daarna hoefde dat niet meer. Dan denk ik: na je 75ste krijg je geen kanker meer. Ook stom van mij gedacht, maar ja. Het was een borstbesparende operatie.” 

En dat op je 82ste, dat is niet niks. 

“Nee. Maar ik ben toch vrij gauw hersteld hoor. Behalve dat ik moe was van de narcose. Dat hebben meer mensen, hoor ik van alle kanten. Iemand zei: ’Het duurt een week of zes.’ Daar ben ik wel allang voorbij, dus ik wil daar nog wat aan doen.” 

Je hebt ook al een aantal keer huidkanker gekregen, waren dat melanomen? 

“Weet ik veel hoe dat heet. Ze hebben mijn gezicht opengesneden. Het zat bij mijn neusvleugel. Die arts ging met wat-ie eruit had gehaald naar het laboratorium, kwam na tien minuten terug, schudde ’nee’ en moest verder snijden. Op een gegeven moment had ik gewoon een gat ter grootte van een twee-euromunt. Gelukkig is het mooi geheeld. Je ziet er niks meer van.” 

Je vriend is tien jaar jonger. Merk je iets van het leeftijdsverschil? 

“Ik merk het wel. Ja, tuurlijk wel. Hij is fit, ik heb artrose in mijn handen. Dat is heel vervelend. Met dit weer heb ik het niet, want nu is het warmer. Daarom vertrek ik in de winter vaak voor een paar weken naar Spanje. Dat deed ik altijd vaker, maar de laatste tijd niet meer. Dat komt doordat Hans een boot en een eiland heeft.”

Waar ligt dat eiland? 

“In de Loosdrechtse Plassen. Dat is van hem. Hij kan me zo opsluiten en wegvaren, haha. Bij zijn vaste parkeerplek op het vasteland heeft hij een klein bootje, daarmee vaart hij naar het eiland. En daar stappen we op de grote boot.” 

Dat je weer de liefde gevonden hebt, zo laat in je leven, is een groot goed, toch? 

“Ja. Dat is zo. Ik vind het wel jammer dat ik al 82 ben. Ik denk: had het maar tien jaar eerder gebeurd. Voordat ik hem ontmoette, was ik vijftien jaar alleen. Mijn ouders heb ik al overleefd. Mijn moeder werd 65, mijn vader 72. Die mensen hadden een heel ander leven. Hard werken. Ik heb ook hard gewerkt, maar dat was leuk, het is mijn hobby. Ik heb nog twee schoenenzaken gehad, maar die waren van mijn eerste man, Herman. Omdat zingen mijn hobby is, ga ik door. Ik zou niet weten wat ik anders moest doen.”

In je lange carrière heb je veel gedaan. Wat staat je daarvan nog het helderst voor de geest? 

“Dat mijn dochter geboren werd. En qua werk toen ik gastartiest was bij de Toppers in 2018, dat vond ik helemaal te gek. Ik denk: ze kunnen vast mijn liedjes niet meezingen, maar iedereen zong mee. Volgend jaar ben ik 65 jaar bezig. Op mijn zeventiende deed ik mee met een Elvis Presley-wedstrijd: Wie Wordt De Nederlandse Elvis Presley? Ik had mezelf opgegeven. Zeiden ze: ’Maar mevrouw Valk, Elvis is toch een jongen?’ Ik zei: ’Maar ik doe het hartstikke goed.’ En ik werd tweede. Zo is het begonnen.”

Beeld: Reni van Maren

Dit interview is gepubliceerd in Weekend nummer 29. Dit nummer bestellen kan hier. Liever online lezen? Klik dan hier