Column Patty Brard
17/03/2019
Ik heb de laatste tijd veel gevlogen, niet mijn meest favoriete bezigheid. Ik heb zoveel gereisd in mijn leven dat ik locaties langer dan vijf uur vliegen tegenwoordig vermijd. Tenzij ik business class mag vliegen. Màg vliegen, want ik zou eerlijk gezegd zelf nooit zoveel geld aan een ticket uitgeven. Mijn laatste werktrip naar Thailand mocht ik dus business class vliegen, anders was ik namelijk simpelweg niet gegaan. Ik was het even vergeten, maar wat een luxe is dat! Languit onder een dekentje naar de laatste films en series kijken op je eigen tv en bestellen waar je zin in hebt. Mijn terugvlucht van Bangkok naar Amsterdam duurde van de week maar liefst dertien uur. Normaal gesproken echt niet te doen, maar daar lag ze hoor, eindelijk voelde ik me een diva. Nog een keertje naar A Star Is Born met Lady Gaga gekeken, en nog een keer Bohemian Rhapsody. Ik zat me weer te verwonderen dat ik de leden van Queen gewoon kende, zelfs ooit op de verjaardag van Freddy Mercury ben geweest op Ibiza en me toen nooit gerealiseerd heb dat het enorme legendes zijn. Ik heb met Roger Taylor nog een demo gemaakt op Ibiza in de studio, toen we ons een avond verveelden. Maar goed, als je die twee films achter elkaar ziet, ben je nog niet eens op de helft van de reis en ben ik tegenwoordig pas een soepje, een appelsap en een cracker met kaas verder.
Ineens zag ik weer hoe ik de reisuren vroeger wegat en -dronk. Na de films heb ik er nog een tv-serie tegenaan gegooid en per ongeluk heb ik nu een grote aanrader: Big Little Lies. Dit is echt een serie waar je heel blij van wordt. Een mix van Gooische Vrouwen, Desperate Housewives en Dallas en dan in een thriller. Bovendien is de vorm waarin deze zwarte comedy gegoten is uniek. De miniserie begint ermee dat er iets ernstigs is gebeurd op een benefietavond, maar je ziet niet wat en ook niet wie het slachtoffer is. Er worden vervolgens vijf vrouwen aan je voorgesteld in hun huiselijke situaties en middels hun verhalen wordt er zeven a fleveringen teruggewerkt naar die ene avond in hun woonplaats in Amerika, waar het delict heeft plaatsgevonden. Eigenlijk zie je dus aan het eind pas wat er gebeurd is. Normaal gesproken beginnen dit soort series met: er is een moord gepleegd, kijk hoe eng en verschrikkelijk, gevolgd door een zoektocht naar de moordenaar. In Big Little Lies moet je dus blijven zitten tot het einde van a flevering zeven om überhaupt te weten te komen wat er nou eigenlijk gebeurd is. Ik weet dat het raar klinkt, maar zoek de serie op en ik weet zeker dat je blijft kijken tot het einde. Knap staaltje acteerwerk van de hoofdrolspelers, waaronder Reese Witherspoon en Nicole Kidman, die een Golden Globe voor haar rol in deze HBO-serie kreeg. Overigens kreeg de serie zelf een prijs voor beste tv-serie! Ik ga ’m zelf thuis nog eens opnieuw kijken met Antoine en heb hem inmiddels ook aan een aantal collega’s aangeraden. Iedereen is even enthousiast, dus gaat dat zien: Big Little Lies!