Floris Bosma wilde niet doorbreken

24/07/2017

Het was eigenlijk nooit de bedoeling van Floris Bosma, hoofdrolspeler van de nieuwe Nederlandse coming of age-film Sing Song, om door te breken op het witte doek. De 22-jarige gitarist gaat beginnen aan het laatste jaar van het conservatorium en treedt veel op met zijn band Blupaint.

Maar toen een castingdirector hem vorige jaar zag optreden bij De Wereld Draait Door, nam deze meteen contact op met het jonge talent. “Ik voelde er in eerste instantie weinig voor”, grinnikt Bosma nu. “Ik ben geen acteur, ik had niet zo'n zin om mezelf voor lul te zetten. Maar onze manager zei: wat heb je te verliezen? Je weet nooit wat er van komt; het is een bijzondere ervaring en misschien breid je je netwerk nog wat uit.”

Hij rolde door meerdere auditierondes. En toen hij als laatste overbleef, waren de makers bereid hun draaischema deels aan te passen aan de optredens van Blupaint. Samen met regisseur Mischa Kamp en hoofdrolspeelster Georgiefa Boomdijk verbleef Bosma zes weken in Suriname. Hij speelt de rol van Stijn, de beste vriend van tienermeisje Jasmine (Boomdijk) die mee doet aan een talentenjacht in Suriname én op zoek gaat naar haar moeder.

Lastiger dan verwacht

“Ik was heel blij met Mischa”, prijst de hoofdrolspeler. “Zij heeft eerder Het Paard van Sinterklaas en Jongens gemaakt, en ze weet precies hoe ze om moet gaan met acteurs zonder veel ervaring. Zij zorgde ervoor dat ik me meteen op mijn gemak voelde voor de camera.” Het oproepen van een bepaalde emoties bleek geen groot probleem te zijn voor Bosma. “Maar om het dan een paar keer achter elkaar te doen. En voor een bepaalde opname elke keer exact hetzelfde te kijken en te lopen; dat vond ik lastiger dan ik had verwacht. Je onderschat ook hoeveel mensen er op zo'n filmset de hele tijd om je heen staan.”

Het was sowieso spannend dat Bosma voor de eerste maal in zijn leven naar een land buiten Europa reisde. “De film is een liefdesverklaring aan Suriname”, omschrijft hij. “En de relatie tussen Suriname en Nederland.” Ter voorbereiding dook de twintiger in de geschiedenisboeken. “Ik was me er nooit zo bewust van dat die twee landen zo'n nauwe band met elkaar hebben. Sinds de opnames zie ik opeens in Amsterdam ook overal verwijzingen naar Suriname. Ik heb het ervaren als een prachtig land met ontzettend vrolijke, aardige mensen.”

Hunk

In Sing Song ontwikkelt Jasmine – uiteraard – langzaam maar zeker gevoelens voor Stijn. Een van de leukste scènes is een lied waarin allemaal andere Surinaamse meisjes bezingen hoe leuk Stijn eigenlijk wel niet is. “Dat was zo'n ongemakkelijk moment”, lacht Bosma. “In het script stond het ook heel kort omschreven: 'een liedje over Stijn'. Maar het draaien duurde echt dagenlang, en ik stond er maar een beetje oncomfortabel bij. Ik zie mezelf totáál niet als de hunk die het lied van mij maakt. Ik ben helemaal niet zo'n bijzondere gast, joh.”

De recensies waren positief, en hoewel de focus van de verse acteur op het muziek maken ligt, staat hij zeker open voor nieuwe ervaringen voor de camera. “Helemaal rondkomen van muziek maken is lastig”, legt Bosma uit. “Er wordt vaak aangeraden er een ander baantje bij te hebben – ik zou het niet erg vinden om dit pad wat meer te gaan verkennen. Maar mijn core business blijft toch muziek maken met de band, en schrijven. Ik hoop dat ik vooral daarin nog groter mag worden.”

Sing Song draait nu in de Nederlandse bioscopen.